3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη | Προγραμματικό Πλαίσιο

Ιούνιος 2017

1 – Ελλάδα, ισότιμο και ενεργό μέλος μιας ενωμένης Ευρώπης.

Η μεγάλη συζήτηση που άρχισε την επέτειο των εξήντα χρόνων από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης και θα κρατήσει ως το 2019 για το μέλλον της Ευρώπης αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία αναζωογόνησης του ευρωπαϊκού οράματος.

Στο μεγάλο ερώτημα » πως θα προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση» δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε το σενάριο μιας οικονομικής Ένωσης , ούτε μιας  Ευρώπης πολλαπλών ταχυτήτων.

Η συντηρητική πλειοψηφία στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων, η επανεθνικοποίηση της πολιτικής των κρατών μελών, η άνοδος του λαϊκισμού, η ενίσχυση της γραφειοκρατίας στα κοινοτικά όργανα και το έλλειμμα δημοκρατίας και λογοδοσίας έχουν πλήξει το όραμα και την εικόνα της ΕΕ .

Όμως, η αποσύνθεση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και η άγονη κριτική , δεν αποτελούν λύση.

Βλέπουμε την Ελλάδα ως ισότιμο και ενεργό μέλος μιας ενωμένης  Ευρώπης , χώρο Δημοκρατίας,  Ελευθερίας, Ασφάλειας  και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων . Μιας Ευρώπης, που ξεπερνώντας τον μονόδρομο  της λιτότητας,  θα βασιστεί σε ένα νέο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης με δεσμευτικά κριτήρια σε θέματα απασχόλησης, παιδείας, προστασίας του περιβάλλοντος και κοινωνικού κράτους. Μιας  Ευρώπης , με διαφάνεια , έλεγχο των οργανωμένων ομάδων πίεσης και δημοκρατική εσωτερική διακυβέρνηση. Μια Ευρώπης ,διαφορετικών πολιτισμών ,με κοινές αξίες, ανοιχτούς ορίζοντες και καινοτόμες ιδέες και πολιτικές.

 

2 – Επανασχεδιάσουμε την Στρατηγική της Χώρας για την Ανάπτυξη

Θέλουμε μια νέα εθνική – κοινωνική συμφωνία. Συμφωνία Κοινωνίας των Πολιτών, Κράτους, Αυτοδιοίκησης, Θεσμών, Κοινωνικών & Παραγωγικών Εταίρων , που συνεργάζονται στη βάση προοδευτικών επιλογών και μεταρρυθμίσεων ώστε η χώρα να βγει από την κρίση και να μην εξαρτάται ποτέ ξανά από κανένα μνημόνιο. Να δημιουργήσουμε, τα αμέσως επόμενα χρόνια ένα άλλο Κράτος, χωρίς στρεβλώσεις, αλλά αρχές δομές, κανόνες και στρατηγική για το σχέδιο ανάπτυξης της χώρας Ένα κράτος με Ισονομία και Δημοκρατία σε κάθε του κύτταρο.

Το Κράτος με κωδικοποιημένη την νομοθεσία του για την εύθυμη λειτουργία του και την εξυπηρέτηση του πολίτη και του επιχειρείν. Ένα κράτος με ξεκάθαρη στρατηγική για Παιδεία, Έρευνα, Καινοτομία & Νέα Γνώση,. Για την Υγεία και Πολιτική Πρόνοιας για τους αδύναμους . Ένα κράτος με εθνικές στρατηγικές για την Περιβαλλοντική Ανάπτυξη και με Πολιτικές Βιώσιμης Διαχείρισης των Πόρων. Η εκμετάλλευση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και η εξοικονόμηση ενέργειας να είναι πυλώνες πολιτικών για την παραγωγή και την ανάπτυξη. Καμιά εκκρεμότητα με κτηματολόγιο και χωροταξικά να μην υφίσταται. Το στρατηγικό σχέδιο για τον ελληνικό τουρισμό , να έχει ολοκληρώσει την βάση του, την κατάρτιση και ψήφιση Ειδικού Χωροταξικού.

Ένα Κράτος με οριοθετημένες λειτουργίες και ρόλο απέναντι στον Ιδιωτικό Τομέα της Οικονομίας και σε συνεχή διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών.

Το Κοινωνικό Κράτος να χρηματοδοτείται επαρκώς με βάση στόχους που έχουν τεθεί. Να υπάρχει λογοδοσία. Ο πολίτης να αισθάνεται ασφαλής.

2.1 – Μεταρρυθμίσεις: Ποιες και για ποιους;

Μετά από σχεδόν μια δεκαετία ύφεσης και κρίσης, που οδήγησε σε σωρευτική απώλεια ΑΕΠ της τάξης του 25%,, καταστροφή ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας και σε διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη διάλυση της μεσαίας τάξης που δημιουργήθηκε από το 1981 και μετά, τη δημιουργία ενός νέου μεταναστευτικού κύματος που στερεί από τη χώρα μας λαμπρά μυαλά, το πολιτικό σύστημα οφείλει να ορίσει με δημόσιο λόγο τη θέση του απέναντι στην αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, στο ίδιο το πολιτικό σύστημα, στη διοίκηση, στο κράτος, στην αγορά. Και επιτέλους να δεσμευτούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων που προτείνουν, στο πολιτικό πρόσημο των προτάσεων τους.

Εμείς συγκρουστήκαμε για την ανάγκη αυτή, την ανάγκη του να αλλάξει η χώρα πέρα και έξω των περιορισμών της δημοσιονομικής πολιτικής, με στόχο να σπάσουμε τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα που κρατούσαν την Ελλάδα μια κλειστή κοινωνία. Συγκρουστήκαμε για να κάνουμε την Ελλάδα μια ανοιχτή χώρα στην οποία όλοι οι πολίτες θα είχαν τις ίδιες ευκαιρίες και τα ίδια δικαιώματα.

Η προσπάθεια μας διεκόπη με διαδικασίες που δεν τιμούν την λειτουργία της Δημοκρατίας στη Χώρα και δυστυχώς για τη χώρα δεν υπήρξε το απαιτούμενο πολιτικό θάρρος από τις πολιτικές δυνάμεις να προχωρήσουν σε μια συνεννόηση τουλάχιστον για ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση που θα στηρίζεται πρωτίστως στη δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας προϊόντων & υπηρεσιών καθώς επίσης στον εξορθολογισμό της δημοσιονομικής λειτουργίας για εξοικονόμηση πόρων που θα έπρεπε να έχει με προοδευτικό πρόσημο.

Η εθνική συνεννόηση είναι προϋπόθεση ώστε η χώρα να πετύχει την έξοδο από την κρίση και την μετάβαση σε μια βιώσιμη ανάπτυξη που θα διασφαλίσει τη δημιουργία θέσεων εργασίας, θα παραγάγει πλούτο και πόρους για να στηριχτούν αυτοί που χτυπήθηκαν από την κρίση, με τη θέσπιση Κοινωνικού κράτους από τη δημιουργία πλεονάσματος

Η παρουσίαση προγραμματικών θέσεων για μια χώρα σε δεκαετή ύφεση, με εμβάθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και με ένα εκατομμύριο χαμένες θέσεις εργασίας δεν μπορεί να υπακούει σε «κανονικότητες» προ κρίσης για την τυπική επανάληψη μιας ψευδούς ευδαιμονίας των λίγων.

Χρειαζόμαστε σχέδιο με καθαρές Αξιακές Θέσεις: δικαιοσύνη και αλληλεγγύη των γενεών, ισονομία, προστασία και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προστασία του κοινωνικού κράτους και των πιο αδύναμων, το δικαίωμα όλων, Ελλήνων, προσφύγων, μεταναστών στην εκπαίδευση και υγεία.

Χρειαζόμαστε ένα προοδευτικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο : ηλεκτρονική διακυβέρνηση παντού, σε κεντρική και γενική κυβέρνηση, σε Φορείς και Θεσμούς ( τοπική αυτοδιοίκηση, φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας, δικαιοσύνη), πολιτικές επιτάχυνσης της απονομής δικαιοσύνης, δίκαιο και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα με κύρια χαρακτηριστικά τη δικαιοσύνη και τη ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ σε βάθος χρόνου.

Χρειαζόμαστε Αποκέντρωση παντού. Κράτος στρατηγείο για τη χάραξη των εθνικών πολιτικών, Περιφέρειες μικρές κυβερνήσεις που ενισχύονται με τη μετατόπιση αρμοδιοτήτων και πόρων και χαράσσουν αναπτυξιακή πολιτική και πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση ενισχυμένη με δικούς της πόρους και πολλές εκτελεστικές αρμοδιότητες.

Χρειαζόμαστε παρεμβατικές προοδευτικές πολιτικές: Για να αντιμετωπίσουμε το ιδιωτικό χρέος, να σωθεί από πλειστηριασμούς η πρώτη κατοικία των πραγματικά αδύναμων, να υπάρξει νέο σημείο εκκίνησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, να τεθούν οι βάσεις για ένα αξιόπιστο σύστημα εκπαίδευσης, κατάρτισης και επαγγελματικής πιστοποίησης για τους ανέργους και εργαζόμενους, να ενεργοποιηθεί ο Τραπεζικός τομέας, σε υγιείς βάσεις, στηρίζοντας την πραγματική και βιώσιμη επιχειρηματικότητα.

Χρειαζόμαστε πολιτικές ορόσημα που θα αλλάξουν την κατεύθυνση της χώρας : στην παιδεία και τη νέα γνώση, την έρευνα και την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες και τις πράσινες πολιτικές. Χρειαζόμαστε πνεύμα αξιοσύνης, αξιοκρατίας και αξιολόγησης παντού.

Χρειαζόμαστε εθνικές στρατηγικές για τον σχεδιασμό της βιώσιμης ανάπτυξης, της ορθής και γενεακά δίκαιης αξιοποίησης των εθνικών πόρων και εν τέλει της αλλαγής του παραγωγικού προτύπου. Χρειαζόμαστε άμεσα την προσέλκυση άμεσων ιδιωτικών επενδύσεων.

Χρειαζόμαστε να σηματοδοτήσουμε την Αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών.

Η εναλλακτική προοδευτική μας πρόταση οφείλει να καλύπτει όλους τους τομείς, πολλά από τα βήματα για να είναι αποτελεσματικά θα πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα και να είναι – αυτή τη φορά – ιδιοκτησία της κοινωνίας, να γίνει κοινή συνείδηση ότι υπάρχουν αλλαγές και μη δημοσιονομικά μέτρα που θα μας βοηθήσουν να ζήσουμε καλύτερα, με ελπίδα και αξιοπρέπεια.

Η ριζοσπαστική προοδευτική μας πρόταση δεν αναιρεί κανόνες δημοσιονομικής ισορροπίας. Οι στόχοι των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων του 3,5% του ΑΕΠ σαφώς και πρέπει   τώρα να αναθεωρηθούν, χωρίς όμως να απεμπολήσουμε την ευθύνη μας απέναντι στην ορθή διαχείριση και την γενεά που καλείται, κάθε φορά, να πληρώσει το κόστος των ελλειμμάτων της προηγούμενης.

3 – Προϋπόθεση αλλαγής της χώρας είναι η αλλαγή στο Πολιτικό Σύστημα

Θέλουμε την αναδιοργάνωση των Δημοκρατικών θεσμών και του πολιτικού συστήματος, ώστε το γενικό δημόσιο συμφέρον να καταστεί η μόνη ισχυρή κανονιστική αρχή στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων. Τη μεταμόρφωση της μαραζωμένης Δημοκρατίας μας, σε σφύζουσα με άμεσες λαϊκές πρωτοβουλίες και κοινωνικό διάλογο. Την αναμόρφωση του Πολιτικού Συστήματος, ώστε να λειτουργεί πιο δημοκρατικά μέσω ισχυρών μηχανισμών εξισορρόπησης των εξουσιών και να στηρίζεται στην αρχή της αυτονομίας της πολιτικής. Την αντιμετώπιση της κρίσης της πολιτικής, ως κρίσης αντιπροσώπευσης και ειδικότερα του κοινοβουλευτισμού και ταυτόχρονα, ως κρίσης της πολιτικοποίησης και της συμμετοχής στα κοινά.

Θα τo πετύχουμε

Με την λελογισμένη υιοθέτηση μορφών άμεσης Δημοκρατίας με στόχο τον εμπλουτισμό του αντιπροσωπευτικού συστήματος, όπως:

• Η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, με πρωτοβουλία όλων των παραγόντων του πολιτεύματος-Βουλή, Κυβέρνηση, Πρόεδρος-με προέχοντα, πλέον, το ρόλο της λαϊκής πρωτοβουλίας στην πρόταση διεξαγωγής δημοψηφίσματος, μετά από συλλογή υπογραφών.
• Η νομοθετική πρωτοβουλία, ύστερα από πρόταση ικανού αριθμού πολιτών ή ύστερα από πρόταση Φορέων με ισχυρή δημοκρατική νομιμοποίηση (π.χ. Τοπική Αυτοδιοίκηση, Επιστημονικοί Σύλλογοι κλπ. ).
• Η ηλεκτρονική διαβούλευση πριν τη λήψη των αποφάσεων.

Με ρυθμίσεις για την αποκατάσταση του Προέδρου της Δημοκρατίας στον ρόλο του ρυθμιστή του πολιτεύματος, με στόχο την καλύτερη ισορροπία μεταξύ των διακεκριμένων εξουσιών, που αναφέρονται:

• Στις δυνατότητες πρωτοβουλίας του, για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, στην ανάδειξη της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων καθώς και των ηγεσιών των Ανεξαρτήτων Αρχών.
• Στην άμεση εκλογή του, αν αποτύχει η τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή με πλειοψηφία 3/5 των βουλευτών, με στόχο την αποδέσμευση της όλης διαδικασίας από τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών και των όποιων μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.

Με την αναδιάταξη της νομοθετικής εξουσίας και τη καθιέρωση Γερουσίας συγκροτούμενης από 50 μέλη, με ισάριθμη μείωση των μελών της Βουλής των Ελλήνων, με στόχο να ενισχυθούν οι εγγυήσεις ποιότητας και κύρους του νομοθετικού έργου, κυρίως, όμως, να αντιρροπηθεί η ασφυκτική συχνά ταύτιση κυβέρνησης και κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Με τη συνταγματική κατοχύρωση του αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης, με στόχο το συγκεκριμένο περιεχόμενο στην ουσιαστική προστασία του σκληρού πυρήνα των πανταχόθεν βαλλόμενων κοινωνικών δικαιωμάτων καθώς και των εργασιακών δικαιωμάτων.

Με την καθιέρωση νέου εκλογικού συστήματος, καταρχήν, απλής αναλογικής, που θα μπορεί, όμως, να μεταπίπτει σε ενισχυμένη, υπό δύο απαρέγκλιτες προϋποθέσεις: Είτε, όταν συγκεντρώνει ένα κόμμα ή ένας συνασπισμός κομμάτων, ποσοστό κοντά στην αυτοδυναμία, είτε όταν η διαφορά με το δεύτερο κόμμα ή συνασπισμό να είναι τουλάχιστον 2%.

Με την κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών σε λιγοεδρικές και μονοεδρικές.

Με τον έλεγχο των προεκλογικών δαπανών κομμάτων και υποψηφίων βουλευτών από ειδική ελεγκτική αρχή, η οποία ορίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και προεδρεύεται από αντιπρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου

Με τη τροποποίηση του συστήματος χρηματοδότησης των κομμάτων, με έμφαση πάντως στις εγγυήσεις διαφάνειας και ελέγχου και όχι στην κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης, που οδηγεί στην «δημοκρατία» των πάσης φύσεως και σκοπιμότητας χορηγών.

Με την κατάργηση των συνταγματικών προνομίων των βουλευτών και των υπουργών ως προς την ποινική τους αντιμετώπιση.

Με την καθιέρωση ρυθμιστικής διακυβέρνησης-ορθής νομοθέτησης (Νόμος 2012).

Με ένα πλήρως αναμορφωμένο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης:

• Με την θεσμοθέτηση διαφανών, εγγυημένων και αυστηρών διαδικασιών αδειοδότησης και ελέγχου, τόσο για την παραχώρηση των νέων ψηφιακών συχνοτήτων, όσο και για την επιβολή, από ένα πλήρως αναμορφωμένο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, των αρχών της ισότητας, της αντικειμενικότητας και της ποιότητας, με στόχο την ριζική αναρρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου.

Με τη δημοσιοποίηση των πόθεν έσχες, όλων των υπόχρεων, όχι μόνο των πολιτικών, αλλά και δημοσίων λειτουργών, δικαστών, δημοσιογράφων θα δημοσιοποιούνται σε ηλεκτρονική βάση, ανοιχτά στο δημόσιο έλεγχο.

Με ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας των κομμάτων.

 

4 – Αποφασίζουμε εμείς για το παραγωγικό μας πρότυπο.

Η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει αυστηρά τι είδους ανάπτυξη χρειάζεται και μπορεί να κάνει. Απαιτείται αυτόφωτη ανάπτυξη και όχι «παρκάρισμα» επενδύσεων άλλων κέντρων αποφάσεων. Εισαγωγή τεχνολογίας που πραγματικά είναι ανταγωνιστική και αποτελεί πολλαπλασιαστή προστιθέμενης αξίας και όχι τεχνολογία «junkfood». Αυτόφωτα και με νέα συλλογικότητα να χτίσουμε το νέο ελληνικό αναπτυξιακό μοντέλο με ξεχωριστά, σημαντικά και καλύτερης ποιότητας υλικά στις δημόσιες πολιτικές μας.

Απαιτείται να αποτυπώσουμε τις αδυναμίες μας και τις αγκυλώσεις μας. Πρέπει να αναλογιστούμε τα λάθη και τις παραλείψεις του παρελθόντος

Απαιτείται Ανταγωνιστικό Πλεονέκτημα. Πρέπει να ανακαλύψουμε, να επιλέξουμε, και να στηρίξουμε, βιομηχανικούς κλάδους και επενδύσεις στους οποίους αξιοποιούνται ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Χώρας, εξασφαλίζοντας έτσι την βιωσιμότητά τους και την εξαγωγιμότητά τους («παγκόσμια ποιότητα»)

• Εκπαιδευτικές υπηρεσίες για την δημιουργία γνώσης-καρδιά του παραγωγικού συστήματος
• Δημιουργική – πολιτιστική βιομηχανία
• Τεχνολογίες Περιβάλλοντος
• Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας
• Αγροτικός Τομέας (βιολογικά τρόφιμα, υδροκαλλιέργειες, υδατοκαλλιέργειες)
• Εφοδιαστική (αποθήκες σε συνδυασμό με ελαφρά μεταποίηση, μεταφορές, λιμάνια, τραίνα)
• Τουρισμός (ιαματικός, ιατρικός, θρησκευτικός, φροντίδα ηλικιωμένων)
• Κατασκευαστικός Τομέας (διαχείριση αποβλήτων, ανακύκλωση, cargo μεταφορές)
• Νέες τεχνολογίες (βιοτεχνολογία, γενόσημα φάρμακα, τηλεϊατρική, εκπαίδευση)
• Ενέργεια (εξοικονόμηση και εναλλακτική παραγωγή υδροηλεκτρική, αιολική, ηλιακή και λοιπές ΑΠΕ)

Απαιτείται Βιωσιμότητα. Η «υπερδιαστασιολόγηση» των αναγκών μας πρέπει να περιοριστεί, έτσι ώστε η κατανάλωσή μας να προσαρμοστεί στις πραγματικές μας ανάγκες και στη φέρουσα ικανότητα της Χώρας. Η . Βέλτιστος συνδυασμός αξιοποίησης των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων και φέρουσας ικανότητας των μικροπεριβαλλόντων στις διάφορες περιοχές της Χώρας εύρεση του «σωστού μεγέθους» στις ανάγκες μας, στις επενδύσεις, στην ανάπτυξη είναι πρώτης προτεραιότητας. Δεν συγκρουόμαστε με το « Growth », αλλά επιδιώκουμε την ισορροπία. Σύμπραξη της βιομηχανίας με τη μέριμνα για το περιβάλλον. Κανονιστικό πλαίσιο – Ισόρροπη ανάπτυξη

Απαιτείται Διάδοση (dissemination). Η τεχνολογική, εμπορική και επιστημονική γνώση πρέπει να μπορεί να διαχέεται στην Κοινωνία μας. Έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε καινοτόμες δραστηριότητες πατώντας ο ένας στις ιδέες του άλλου

 

4.1 – Οριοθέτηση του πλαισίου λειτουργίας και του ρόλου Κράτους – Αγοράς

Η προοδευτική πρόταση δίνει έμφαση στην αναβάθμιση των δημοσίων υποδομών και στην προσφορά δημοσίων αγαθών.

Αναγνωρίζει ότι σήμερα χρειάζεται μια συμμαχία του κράτους με την υγιή ιδιωτική πρωτοβουλία και με την ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών, σε ένα περιβάλλον όπου το κράτος είναι ο εγγυητής των κανόνων ελέγχου και προστασίας του ανταγωνισμού.

Δημόσια παροχή αγαθών και υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος και όχι απαραίτητα δημόσια παραγωγή μέσω της επιχειρηματικής δραστηριότητας του κράτους.

Είναι απαραίτητο να ενισχυθεί ο εποπτικός ρόλος του κράτους και ο ρόλος των ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών, που διασφαλίζουν συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού και εγγυώνται τις συνθήκες για την καθολικότητα των υπηρεσιών.

Συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που οριοθετούν κράτος και αγορά με στόχο την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη συμπεριλαμβάνουν:

• Την προώθηση της απελευθέρωσης των αγορών ενέργειας, ηλεκτρισμού, καυσίμων και φυσικού αερίου με έμφαση στις επενδύσεις, τις νέες θέσεις εργασίας και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
• Την ανάπτυξη των ευρυζωνικών δικτύων
• Την αντιμετώπιση των νέων διεθνών ρυθμιστικών προκλήσεων, ιδιαίτερα στον χώρο των τραπεζών
• Τη βελτίωση και επέκταση του δικτύου μεταφορών και με συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα
• Την ενιαία εποπτεία τραπεζικών, χρηματιστηριακών, επενδυτικών και ασφαλιστικών υπηρεσιών
• Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
• Το νέο ρόλο της ασφαλιστικής αγοράς
• Τη διασφάλιση αποκλειστικών ορίων μεταξύ εμπορικών τραπεζών και επενδυτικών ιδρυμάτων/φορέων
• Τη διασφάλιση της Τοπικής και Περιφερειακής διάστασης και πρωτοβουλίας στο σχεδιασμό των αναπτυξιακών δράσεων με συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών επιχειρηματικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών φορέων

Σαφής προϋπόθεση είναι ένα νέο δημοσιονομικό πλαίσιο για την χρηματοδότηση νέων αναπτυξιακών προτεραιοτήτων καθώς και ένα νέο αποδοτικό και κοινωνικά δίκαιο φορολογικό πλαίσιο.

 

4.2 – Επανεκκίνηση της Χώρας – Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση παντού

Ενεργοποίηση του μνημονίου συνεργασίας της Ελλάδας με την Εσθονία του 2011.

Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση σε Κεντρική και Γενική Κυβέρνηση στην υπηρεσία της αρχής του Επιτελικού Κράτους που είναι φιλικό προς τους Πολίτες και την Επιχειρηματικότητα και αποτρέπει στρεβλώσεις και σπατάλη δημοσίου χρήματος και λογοδοτεί για τις υπηρεσίες και την διάθεση των πόρων του.

Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην λειτουργία των Θεσμών και Εξουσιών που διασφαλίζει διαφάνεια παντού και κανόνες ισονομίας.

4.3 – Επανεκκίνηση της Χώρας – Μέτρα Εξυγίανσης της Οικονομίας

Σταθερό αντιγραφειοκρατικό   φορολογικό σύστημα

• Άμεσο δραστικό και αποτελεσματικό χτύπημα της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων και εργαλείων .
• Σύλληψη του   αδήλωτου και αφορολόγητου πλούτου εντός και εκτός της Χώρας.
• Απλοποίηση και κωδικοποίηση του συνόλου της φορολογικής νομοθεσίας
• Σταθερό αντιγραφειοκρατικό   φορολογικό σύστημα τουλάχιστον για 10 χρόνια με ορίζοντα 15ετίας τόσο στον τομέα των διαδικασιών, όσο και στον τομέα του ύψους των συντελεστών φορολόγησης. Εθνικός διάλογος και νέα συμφωνία πολιτικών και κοινωνικών φορέων με πιθανότητα και συνταγματικής επιμέρους προβλέψεων, ενισχυμένων πλειοψηφιών για την αλλαγή του.
• Ταχεία και αποτελεσματική και κυρίως ενιαία απονομή δικαστικής φορολογικής δικαιοσύνης.
• Ολοκλήρωση των παρεχόμενων ηλεκτρονικών υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών με στόχο το κλείσιμο των παραδοσιακών Δ.Ο.Υ.     Μετατροπή του συνόλου των υπαλλήλων του Υπ. Οικονομικών από γραφειοκρατικό μηχανισμό ταλαιπωρίας του πολίτη, σε ελεγκτικό εργαλείο με στοχευμένη και αποτελεσματική δράση.
• Πίεση προς την Ε.Ε. για ενιαία φορολογική αντιμετώπιση εντός των συνόρων της με σκοπό να κλείσουν οι τρύπες που οδηγούν σε νόμιμη φοροαποφυγή μεγάλων επιχειρήσεων και των πολύ πλουσίων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
• Ελκυστικούς σε σχέση με το Μ.Ο της ΕΕ, Φορολογικούς συντελεστές, σε συνεννόηση & με την έγκριση της Ε.Ε, προκειμένου για μεγάλες (>50εκ€ & 250 ατόμων) νέες επενδύσεις, εγχωρίων ή ξένων επιχειρήσεων.

Αποσυμφόρηση των Δικαστηρίων

Αποσυμφόρηση των Δικαστηρίων από τον τεράστιο όγκο υποθέσεων που κρίνουν, με την επέκταση των εναλλακτικών μορφών επίλυσης διαφορών (ADR), την υποχρεωτική υπαγωγή σε αυτή ορισμένων υποθέσεων και τη συστηματική αναβάθμιση του θεσμού της Διαμεσολάβησης ως ένα θεσμικό και ασφαλές σύστημα επίλυσης διαφορών.

• ενίσχυση του θεσμού της Ποινικής Συνδιαλλαγής (plea-bargaining)
• Οι υποθέσεις που προκύπτει η «Συναίνεση» των μερών φεύγουν από την αρμοδιότητα των Δικαστηρίων και μεταφέρονται στην αρμοδιότητα των Συμβολαιογράφων.
• Αποποινικοποίηση Διοικητικών Παραβάσεων
• Γενικευμένη εισαγωγή των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών σε όλες τις δικαστικές υπηρεσίες (e-justice).

Οριζόντια Συστήματα Διαφάνειας – παντού

• Δημόσια ανάρτηση και παρακολούθηση υλοποίησης κυβερνητικών δεσμεύσεων έτσι όπως ψηφίστηκαν από τη Βουλή, ή αποφασίστηκαν σε προηγούμενα Υπουργικά Συμβούλια σ’ επίπεδο υπουργείων, δημοσίων οργανισμών και κυβέρνησης. Ανάλογη διαδικασία θα ισχύσει και για τους ΟΤΑ,
• Υποχρέωση σ’ εταιρείες που προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, να δημοσιοποιούν εταιρικές εκθέσεις διαφάνειας.
• Κατοχύρωση ηλεκτρονικών δημοσίων συμβάσεων για τα έργα, των δημόσιων αναρτήσεων των ελέγχων, πληρωμών, αναθεωρήσεων, επιμετρήσεων και γενικά όλα τα στάδια ενός έργου. Την άμεση και αποτελεσματική ενημέρωση του συνόλου των εμπλεκόμενων φορέων και ιδιωτών σε θέματα τεχνικών προδιαγραφών, τιμολογίων, πιστοποιήσεων κλπ
• Δημόσιο Μητρώο χρηματοδοτούμενων κοινωνικών οργανώσεων και μη κυβερνητικών οργανισμών, με υποχρέωση δημόσιας αναφοράς στις δράσεις που επιτελούν και για τις οποίες χρηματοδοτούνται. Αξιολόγησή τους με βάση την εκπλήρωση των συμφωνηθέντων δράσεων
• Ηλεκτρονική πλατφόρμα για την ύπαρξη διαθέσιμων κλινών σε πραγματικό χρόνο μέσω διαδικτύου

Η πληροφορία γίνεται γνώση – εξοικονομεί πόρους- γίνεται εργαλείο ανάπτυξης

• Δημιουργία Ηλεκτρονικής Τράπεζας Εθνικής Γνώσης, όπου συγκεντρώνονται από διαφορετικές πηγές, Κράτος, ΟΤΑ, Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα, Ινστιτούτα, Ιδιώτες, μελέτες έργων και προγραμμάτων , έρευνες, διπλωματικές εργασίες και διδακτορικά.

Αξιολόγηση παντού

• Οριζόντια συστήματα εξωτερικής αξιολόγησης Κεντρικής & Γενικής Κυβέρνησης και δημόσιων λειτουργών αυτής.
• Διαδικασία λογοδοσίας, ετήσιες εκθέσεις επίτευξης οικονομικών, ποιοτικών και διαρθρωτικών στόχων και αποτελεσμάτων Κεντρικής & Γενικής Κυβέρνησης προς τους Πολίτες

Αλλαγή του τρόπου σχεδιασμού, εκτέλεσης και ελέγχου των δημοσίων πόρων

• Είναι πλέον αδήριτη ανάγκη η αλλαγή του τρόπου σχεδιασμού, εκτέλεσης και ελέγχου των δημοσίων πόρων, προς όφελος της κοινωνίας, προς όφελος μιας  αναπτυξιακής πορείας και εν τέλει προς τον προσδιορισμό της χώρας ως ισότιμο εταίρο εντός της Ευρωζώνης.
• Οι δημόσιοι πόροι θα πρέπει να συνδεθούν με τη παραγωγικότητα του δημοσίου τομέα και η εκροή που παραδίδεται να συνδέεται με την αποτελεσματικότητα και τους στόχους που επιδιώκονται. Με τον τρόπο αυτόν θα καταρτίζονται μεσοπρόθεσμα προγράμματα ανάπτυξης, τα οποία θα συνδέονται με την εκτέλεση του ετήσιου προϋπολογισμού του κράτους, ο οποίος με τη σειρά του θα πρέπει να καταρτίζεται στη βάση των αποτελεσμάτων των προγραμμάτων/στόχων και όχι των  ετήσιων δαπανών.
• Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην απόδοση των δημοσίων δαπανών και στα αποτελέσματα  και είναι αυτά τα αποτελέσματα για το οποία θα υφίσταται λογοδοσία. Ο κρατικός προϋπολογισμός πλέον θα καταρτίζεται σε πλαίσιο προγραμμάτων και όχι των δαπανών υπουργείων, μετά από έγκριση της Βουλής των Ελλήνων, στην οποία τελικά θα λογοδοτεί πλήρως και διαφανώς η εκτελεστική εξουσία, τόσο για τα αποτελέσματα, όσο και για τις δαπάνες που απαιτήθηκαν. Σημαντικό μέρος στην όλη διαδικασία ελέγχου των δημοσίων πόρων πρέπει ανατεθεί και στην κοινωνία των πολιτών, η οποία πρέπει να μπορεί να ζητά λογοδοσία από την εκτελεστική εξουσία και να επηρεάζει, έστω και με έμμεσο τρόπο την άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής.

Το κράτος εμπιστεύεται τους πολίτες

• Καθιέρωση της αρχής της εμπιστοσύνης της Δημόσιας Διοίκησης προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, βάσει της οποίας, αντικαθίστανται τα προαπαιτούμενα για πολλές διοικητικές πράξεις πιστοποιητικά και βεβαιώσεις με την απλή υπεύθυνη δήλωση του πολίτη. Σε περίπτωση ψευδούς δήλωσης επιβάλλονται αυστηρές ποινές.

με σαφή οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά.

Ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση 2ης ευκαιρίας για τους έντιμους μικρομεσαίους

• με αλλαγές στον πτωχευτικό κώδικα, την παροχή εργαλείων για τον έλεγχο της βιωσιμότητας των ΜμΕ, και πάγωμα μη εξυπηρετούμενου χρέους και πληρωμή των τρεχουσών υποχρεώσεων όσον αφορά στα κόκκινα δάνεια

Ειδική πρόνοια για νέες εταιρείες και εταιρείες start-up ώστε να περιοριστεί το braindrain

• Ευνοϊκό φορολογικό καθεστώτος καθώς και μείωση της γραφειοκρατίας για τις νεοφυείς επιχειρήσεις ώστε να προσελκύσουμε νέους ερευνητές και από το εξωτερικό για την δημιουργία νεοφυών επιχειρήσεων : μειωμένη φορολογία για ένα αρχικό χρονικό διάστημα 5 ετών, ώστε να μπορεί να σχεδιαστεί και στηθεί στα πόδια της. Στη συνέχεια μειωμένη φορολογία για πέντε χρόνια στα έσοδα που προέρχονται από καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες που καλύπτονται από πνευματικά δικαιώματα. Ποσά που επενδύονται σε αγορά καινοτόμου εξοπλισμού για την δημιουργία πατεντών και την παραγωγή σχετικών προϊόντων, θα εκπίπτουν από κάθε είδους φορολογία

• Δημιουργία και στήριξη του αναγκαίου για την ανάπτυξη νεοφυών καινοτομικών επιχειρήσεων οικοσυστήματος ολιστικής στήριξης και παροχής ευκαιριών ταχείας ανάπτυξης (χρηματοδοτήσεις, τεχνική και επιχειρηματική συμβουλευτική, συστήματα μεντόρων, δικτύωση με αγορές στο εξωτερικό κ.λπ.).

 

και κατεύθυνση της πρώτης στις ανάγκες της δεύτερης.

• Ίδρυση μεταγυμνασιακών αγροτικών σχολών στις περιφέρειες καθώς και μεταλυκειακών επαγγελματικών σχολών για αποφοίτους τεχνικών και ενιαίων, καθιστώντας τις επίσης κέντρα δια βίου κατάρτισης . Πολιτικές αναβάθμισης των τουριστικών σχολών.
• Θεσμική κατοχύρωση αξιολόγησης αποτελεσμάτων κατάρτισης και συνεχούς αναθεώρησης των προγραμμάτων ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
• Επαγγελματική πιστοποίηση και αδειοδότηση.

Αξιοποίηση νέων χρηματοδοτικών εργαλείων

• Νομοθετικές πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση νέων χρηματοδοτικών εργαλείων και μόχλευση ιδιωτών επενδυτών από crowdfunding και επιχειρηματικούς αγγέλους μέχρι εταιρείες λαϊκής βάσης – καθώς και άλλες πηγές. Πρόνοια και πολιτικές για δυνατότητες εισροής επιχειρηματικών κεφαλαίων που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αναδιάρθρωση επιχειρήσεων.

Πολιτικές ενίσχυσης του υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά

• καθώς η Ελληνική οικονομία ακόμη και το 2017 έχει σημαντικό περιθώριο για μεγαλύτερη πρόοδο στην άρση ρυθμίσεων που περιορίζουν τον ανταγωνισμό στις αγορές προϊόντων.

Με την ηλεκτρονική θυρίδα του πολίτη,

• απ΄ όπου θα αντλούνται τα απαραίτητα στοιχεία από τις αρμόδιες, για κάθε συναλλαγή, υπηρεσίες, την Ηλεκτρονική κάρτα του Πολίτη και με την κάρτα Υγείας

Με τα Ελληνικά Πανεπιστήμια στην πρώτη θέση στη μάχη της ανάπτυξης

• Με την εισαγωγή δομών για την παράλληλη διδασκαλία στην Αγγλική στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για προσέλκυση φοιτητών επί πληρωμή από άλλες χώρες και στρατηγικές συνεργασίες και διασύνδεση με κορυφαία Ιδρύματα της αλλοδαπής
  • Με τη δημιουργία μη κρατικών Πανεπιστημίων, με την προτεινόμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος
• Με την συμμετοχή τους στις δομές ενίσχυσης νέας και καινοτομικής επιχειρηματικότητας σε συνεργασία με επιχειρηματικούς φορείς και φορείς τοπικής και περιφερειακής διοίκησης
• Με τον εκσυγχρονισμό της διαχείρισης των οικονομικών των Πανεπιστημίων, απελευθερώνοντας τους πόρους στους για την έρευνα από πολύπλοκες και παραλυτικές διαδικασίες

 

4.3.1 – Με μέτρα για το Ιδιωτικό Χρέος

Η ελληνική επιχειρηματικότητα εδώ και χρόνια, υπό το βάρος των capital control και των κόκκινων δανείων, δεν έχει πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες στρεβλώσεις για κάθε αίσθημα δικαίου και ισονομίας αλλά και τον υγιή ανταγωνισμό.

Για τους πολίτες το βάρος του ιδιωτικού χρέους αποτελεί ουσιαστικό κίνδυνο οικογενειακής ηρεμίας και επιχειρηματικής επιβίωσης.

Η νέα μορφή αδικίας και στρέβλωσης είναι οι στρατηγικοί κακοπληρωτές

• Νομοθετικές και κανονιστικές πράξεις σε συνεργασία με την ΤτΕ και το Χρηματοπιστωτικό σύστημα για την αντιμετώπιση του φαινομένου του «στρατηγικού κακοπληρωτή»

Στεγαστικά Δάνεια

• Αλλαγή νομοθετικού πλαισίου ώστε να ελαφρυνθεί ο δανειολήπτης από το βάρος όλου του δανείου με διάφορους τρόπους όπως είναι η εκχώρησης του ακίνητου για το οποίο χρηματοδοτήθηκε όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, ή και
• Προσαρμογή, μετά από συνεννόηση με τράπεζα, του ύψος δανείου στην εμπορική αξία του ακινήτου με ανάλογη προσαρμογή των τοκοχρεολύσιων. Επιπρόσθετα, η τράπεζα να διατηρήσει το δικαίωμα σε περίπτωση ανόδου της αγοράς να διεκδικήσει μια αύξηση του ονομαστικού ύψους του δανείου κατά 10-20% το ανώτερο και να προσαρμοστούν οριστικά οι τοκοχρεολυτικές δόσεις με βάση αυτή την τελική ονομαστική αξία του δανείου

Καταχρηστικοί όροι τραπεζών

• Η ΤτΕ και η Ελληνικές Αρχές σε συνεργασία με τα Ελληνικά Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα οφείλουν να λύσουν οριστικά θέματα παραδοξότητας και στρεβλώσεων στον ανατοκισμό των καθυστερουμένων καταναλωτικών, στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων και εξόδων διαχείρισης δανείων , προϊόντων και υπηρεσιών από τις τράπεζες που μπορεί να κριθούν υπερβολικά.

Σε ότι αφορά ανεξόφλητες φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές

Η χώρα πρέπει να διεκδικήσει μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα στο 1,5%-2%. Αυτός ο δημοσιονομικός χώρος που θα δημιουργηθεί θα επιτρέψει τη μείωση των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών.

Είναι θέμα πολίτικης επιλογής να προσδιοριστεί σε αυτό το «δημοσιονομικό χώρο» το τμήμα που θα χρησιμοποιηθεί για την μείωση φόρων και ποιων και το τμήμα που θα αξιοποιηθεί για στοχευμένες δαπάνες με έμφαση αυτών που χτυπήθηκαν από την κρίση

Γιατί η πολιτική μείωσης φόρων θα επιτρέψει να δημιουργηθούν πόροι ώστε να ενταθεί η προσπάθεια σε δεύτερη φάση στο μέτωπο της κοινωνικής πολιτικής.

• Για τις συσσωρευμένες ληξιπρόθεσμες φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές θα πρέπει να θεσμοθετηθεί πρόβλεψη ότι όσοι προχωρούν σε ρυθμίσεις να απαλλάσσονται από πρόστιμα και προσαυξήσεις.
• Επίσης να προβλεφθεί η κεφαλαιοποίηση των απλήρωτων ασφαλιστικών εισφορών και η δυνατότητα πληρωμής τους μέχρι το τέλος του εργασιακού βίου.

Επιχειρηματικά δάνεια

• Αναχρηματοδότηση των ΜμΕ παγώνοντας το μη εξυπηρετήσιμο μέρος του χρέους (συμπεριλαμβανομένων και των άλλων υποχρεώσεων προς το δημόσιο και τον ασφαλιστικό οργανισμό, βάσει επικαιροποιημένου επιχειρηματικού σχεδίου) για 5 χρόνια, με δυνατότητα νέας αναχρηματοδότησης ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς.
• Πάγωμα των παλαιών χρεών προς ΕΦΚΑ και πληρωμή των τρεχουσών υποχρεώσεων, διατηρώντας ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
• Διάκριση των στρατηγικών κακοπληρωτών, σε κάθε περίπτωση, βάσει του ιστορικού τους και της συμπεριφοράς τους στη διάρκεια της κρίσης.

 

4.3.2 – Εναλλακτικοί τρόποι χρηματοδότησης της Ελληνικής Οικονομίας.

Η κρίση του Ιουνίου του 2015 είχε ως αποτέλεσμα το να χαθούν τα χρήματα που κατέβαλλαν οι Έλληνες πολίτες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τον αφελληνισμό τους. Αλλά και από το 2012 και μετά οι τράπεζες δεν μπόρεσαν έγκαιρα και αποφασιστικά να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των κόκκινων δανείων αλλά και του φαινομένου των στρατηγικών κακοπληρωτών. Η κατάσταση αυτή σε συνδυασμό με την επιβολή των capital controls έχει οδηγήσει σε έλλειψη χρηματοδότησης της υγιούς επιχειρηματικότητας με καταστροφικές συνέπειες για τον χώρο, ενώ η μη συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ συνεχίζει να στερεί αναπτυξιακούς πόρους από την οικονομία.

Άμεσες δράσεις και συνέργειες

• Χρονοδιάγραμμα ενεργειών που θα οδηγήσουν στην κατάργηση των capital controls
• Καμπάνια ενημέρωσης για τα χρηματοδοτικά εργαλεία και την συσχέτιση της κάθε επένδυσης με το κατάλληλο εργαλείο
• Μόνιμα ομάδα εργασίας μεταξύ κράτους (Υπ. Ανάπτυξης), επενδυτών (ΣΜΕΧΑ) και φορέων της αγοράς (ΣΒΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, Επιμελητήρια κ.α.). Με τι όρους και αρμοδιότητες; Για ποιο έργο;

Για τα εργαλεία που παρέχονται από κράτος, Ε.Ε.

• Μείωση της γραφειοκρατίας
• Σχεδιασμός των εργαλείων ώστε να απευθύνονται στις επιχειρήσεις που έχουν μεγαλύτερη δυσκολία πρόσβασης σε κεφάλαια
• Εντοπισμός των τομέων στους οποίους οι ενισχύσεις θα έχουν πολλαπλασιαστική ισχύ αλλά επιπλέον θα δίνουν την δυνατότητα να δημιουργηθεί επιπλέον μόχλευση
• Να λυθεί το κενό χρηματοδότησης μεταξύ της στιγμής που ο επενδυτής κάνει την επένδυση και την στιγμή που εισπράττει την χρηματοδότηση (Έχει πρόσφατα θεσμοθετηθεί ο καταπιστευτικός λογαριασμός με την Παρακαταθηκών και Δανείων με σκοπό την κατευθείαν πληρωμή σε προμηθευτές μέχρι του 40% της επένδυσης [=δημόσια χρηματοδότηση]. Να διευρυνθεί για όλες τις τράπεζες)

Για τα εργαλεία του ιδιωτικού τομέα

• Προσέλκυση κεφαλαίων τα οποία θέλουν να επενδύσουν στην χώρα με την χρήση των εργαλείων του ιδιωτικού τομέα
• Δημιουργία νομικού πλαισίου λειτουργίας του συνόλου των εργαλείων του ιδιωτικού τομέα (όπως crowdfunding, επιχειρηματικοί άγγελοι, εταιρείες λαϊκής βάσης, κ.λπ.)
• Να μην χρειάζεται η τράπεζα ως ενδιάμεσος για την λειτουργία όλων των νέων εργαλείων
• Αναβάθμιση του ρόλου του χρηματιστηρίου (τι δηλαδή;)

 

4.4 – Αποκρατικοποιήσεις, Υποδομές και Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας

Το σχέδιο αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας και των επιλογών αναζήτησης στρατηγικών επενδυτών για Επιχειρήσεις Κοινής ωφέλειας και Υποδομές, όφειλε να είναι έργο εθνικής συνεννόησης, που θα αποσκοπούσε στην παραγωγή νέου πλούτου και νέων θέσεων εργασίας που σέβονται τον εργαζόμενο.

Η κρίση επιτάχυνε διαδικασίες αποκρατικοποιήσεων και η έλλειψη εθνικής συνεννόησης και συναίνεσης επί της ουσίας αποδυνάμωσε την διαπραγματευτική θέση της χώρας – σε σχέση με τον χρόνο και την αντίληψη των δικών μας, εθνικών επιλογών. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ οδήγησε το σύνολο σχεδόν της Δημόσιας Περιουσίας στο Υπερταμείο για χρόνια 99 και με ξένη διοίκηση. Αυτή είναι πολιτική ήττα για τη Χώρα, ενώ η συνεχής αβεβαιότητα για την τύχη της ελληνικής οικονομίας επηρεάζει δραματικά τα οικονομικά μεγέθη και την τύχη Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας.

Ο επανασχεδιασμός στην πολιτική αντίληψη για τις αποκρατικοποιήσεις, με γνώμονα και την απόλυτη ανάγκη για εισροή ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων στη χώρα και τα νέες θέσεις εργασίας, απαιτεί συνθήκες βεβαιότητας και προοπτικής και πολιτικές απόλυτης διαφάνειας.

Το νερό, ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ πρέπει να εξαιρεθούν από λογικές ιδιωτικοποίησης.

Κανόνες ρύθμισης για την προστασία του ανταγωνισμού και της αγοράς και η διασφάλιση της καθολικής υπηρεσίας, είτε από δημόσιο είτε ιδιωτικό πάροχο είναι απόλυτοι κανόνες στην διαδικασία.

Οι Αποκρατικοποιήσεις θα πρέπει να γίνουν με βάση την αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας και όχι την ικανοποίηση επιταγών από εξωθεσμικά κέντρα.

Προτεραιότητα θα είναι όχι η μεγιστοποίηση των εισπραχθέντων από τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά η βιώσιμη προοπτική δημιουργίας θέσεων εργασίας, αξίας και καινοτομίας.

Για το λόγο αυτό ο σχεδιασμός των αποκρατικοποιήσεων θα εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό ανάπτυξης της Χώρας, έτσι ώστε η είσοδος των ιδιωτών, να βοηθηθεί από έτοιμες πολιτικές και ένα επιτελικό Κράτος αρωγό στην προσπάθειά τους, καθώς και από την υποστήριξη των Τοπικών Κοινωνιών.

Η επιλογή των αναδόχων θα γίνεται με κριτήρια διαφάνειας και πιστοποιημένης εμπειρίας και δυνατότητας αξιοποίησης των πωλούμενων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου.

 

4.5 – Αποφασίζουμε εμείς για την Αρχή της Αλληλεγγύης των Γενεών και τα όρια της

Η ρητή συνταγματοποίηση της αρχής αυτής θα λειτουργεί συνεχώς ως υπόμνηση τόσο προς τη Βουλή και την Κυβέρνηση όσο και προς τη Δικαστική λειτουργία, ότι οι αποφάσεις τους θα πρέπει να σέβονται τα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών και ότι, ιδίως όταν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις όπως οι παρούσες, δεν επιτρέπεται να τις βαρύνουν με δημοσιονομικό φορτίο που υπερβαίνει τα βιώσιμα όρια ενός μέλλοντος, που διαρκώς γίνεται και πιο απρόβλεπτο.

 

5 – Χρειαζόμαστε Επιτελικό Κράτος.

Η συζήτηση για λιγότερο ή περισσότερο κράτος οφείλει να απαντηθεί πολιτικά με πρόσημο προοδευτικό, χρειαζόμαστε επιτελικό κράτος, φιλικό προς τον πολίτη και την επιχειρηματικότητα.

Κράτος που μπορεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή. Κράτος που δεν αναπαράγει διακρίσεις και στρεβλώσεις και αποτρέπει την σπατάλη του δημοσίου χρήματος, ενώ αξιολογείται και λογοδοτεί για αυτό. Κράτος που σηματοδοτεί πως η Χώρα αφήνει πίσω οριστικά θέματα αδιαφάνειας, διαπλοκής, διαφθοράς, βασική προϋπόθεση για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων, την αλλαγή του παραγωγικού προτύπου και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.

Κράτος στρατηγείο – Διοίκηση με συνέχεια

Η κεντρική διοίκηση μετασχηματίζεται σε επιτελικό στρατηγείο, με ευθύνη τη διαχείριση των εθνικών υποθέσεων (φορολογία, άμυνα, δικαιοσύνη, δημόσια τάξη κ.λπ.) και τον σχεδιασμό όλων των άλλων πολιτικών του κράτους .

• Οι επιτελικές αυτές αρμοδιότητες ανατίθενται σε μικρό αριθμό διευθύνσεων, οι οποίες και θα αποτελούν στο εξής, μόνες αυτές, τον διοικητικό μηχανισμό του κάθε υπουργείου.
• Οι εν λόγω διευθύνσεις θα στελεχώνονται με προσωπικό υψηλών
• Με τη μετατροπή των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών, σε ολοκληρωμένα Διοικητικά Κέντρα, για τη διαχείριση όλων των υποθέσεων των πολιτών

Όλα γίνονται ηλεκτρονικά

Επέκταση των ηλεκτρονικών προμηθειών σε όλο το φάσμα του Δημόσιου Τομέα και τη καθιέρωση της ψηφιακής υπογραφής παντού στο Δημόσιο.

• Προτεραιότητα στη διασύνδεση των βασικών πληροφοριακών συστημάτων του Δημοσίου (Taxis, Ασφαλιστικά Ταμεία, Δημοτολόγιο, Κτηματολόγιο, Ληξιαρχείο, Αστυνομία), με στόχο μια Δημόσια Διοίκηση χωρίς σύνορα.
• Με τη δημιουργία Κέντρου δεδομένων σε κάθε Περιφέρεια, που θα εξυπηρετεί και τους Δήμους της περιοχής, με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας, υπολογιστικών και ανθρώπινων πόρων. Το κέντρο αυτό θα πρέπει να είναι ΕΘΝΙΚΟ με βάση τις πληροφορίες που υπάρχουν σε εθνικές βάσεις δεδομένων (Taxis, Ταυτότητες, Ασφαλιστικά Ταμεία κλπ) Οι περιφέρειες και οι λοιποί οργανισμοί θα εξυπηρετούνται από τη παραπάνω βάση.
• Με την ενοποίηση, σε ένα ενιαίο πληροφοριακό σύστημα, των υπαρχόντων πληροφοριακών συστημάτων των Δήμων και των Περιφερειών, ώστε να παρέχονται ενιαίες και ολοκληρωμένες υπηρεσίες στους πολίτες.

Καινοτομία και Δημόσια Διοίκηση – Η καινοτομία ως διαδικασία

• Υλοποίηση Δράσεων Ανοικτής Διακυβέρνησης. Ενίσχυση των προγράμματος «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», «ΚΕΠ», «ΕΡΜΗΣ» που αποτελούν καινοτόμοι πυλώνες της Ανοικτής Διακυβέρνησης στην Δημόσια Διοίκηση
• Ανοικτά Δεδομένα και Εργαλεία σε όλους τους φορείς του Δημοσίου με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση τους
• Διαλειτουργικότητα Εφαρμογών, δεδομένων και διαδικασιών σε όλο τον Δημόσιο τομέα
• Καθολική διακίνηση και διεκπεραίωση εγγράφων με χρήση ανοικτών εργαλείων και ψηφιακών υπογραφών στον δημόσιο τομέα

Αξιολόγηση – Κινητικότητα

Αξιοποίηση της έννοιας του κρατικού υπαλλήλου- Διευκόλυνση κινητικότητας δημοσίων υπαλλήλων.

• Με τη καθιέρωση στη πράξη των Αρχών της αξιοκρατίας, της αξιολόγησης και της κινητικότητας για όλους τους Δημόσιους Λειτουργούς. Το έργο της αξιολόγησης ανατίθεται σε εξωτερικούς προς τη διοίκηση αξιολογητές και γίνεται με αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια που προτείνει το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Η αρχή της κινητικότητας συνδυάζεται με την δημιουργία διϋπουργικών κλάδων προσωπικού στη Δημόσια Διοίκηση.
• Με τη στελέχωση των θέσεων ευθύνης, με βάση τις προβλέψεις των αξιοκρατικών κριτηρίων του Ν. 3839/2010.

Κατάργηση προληπτικού συστήματος ελέγχων

• Με τη κατάργηση του προληπτικού συστήματος ελέγχων ως προς την παροχή Διοικητικών αδειών και την αντικατάστασή του με αυστηρούς κατασταλτικούς ελέγχους, με στόχο την απεμπλοκή του Διοικητικού Συστήματος από τη γραφειοκρατία και τίς εστίες συναλλαγής και διαφθοράς..

• Οι Ανεξάρτητες Αρχές επιτελούν ρόλο ρύθμισης και εποπτείας

Άσκηση από τις ανεξάρτητες αρχές ρυθμιστικής καθοδήγησης και εποπτείας στην κοινωνική και οικονομική λειτουργία, με κανονιστικές, γνωμοδοτικές, ελεγκτικές, διαιτητικές αλλά και κυρωτικές αρμοδιότητες, παράλληλα και συμπληρωματικά προς το επιτελικό κράτος

Υφίστανται τον ουσιαστικό κοινοβουλευτικό έλεγχο από ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελέγχου των Ανεξάρτητων Αρχών, στις παρατηρήσεις και στις κατευθύνσεις της οποίας θα πρέπει να συμμορφώνονται.

 

6 – Εθνικός στόχος η Αποκέντρωση.

Όλες ανεξαιρέτως οι εκτελεστικές αρμοδιότητες της διοίκησης μεταβιβάζονται στους δύο βαθμούς αυτοδιοίκησης και στις καθ’ ύλην αποκεντρωμένες δομές.

Οικονομική αυτοτέλεια των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης σταδιακή αναθεώρηση του συστήματος των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων και ενίσχυση του με την ένταξη σε αυτό πρόσθετων πόρων , όπως π.χ. ο φόρος για την ακίνητη περιουσία

Με τη θεσμοθέτηση γενναίας εσωτερικής ενδοδημοτικής και ενδοπεριφερειακής Αποκέντρωσης, για να ενδυναμωθούν με συγκεκριμένες αρμοδιότητες και πόρους, τόσο οι Δημοτικές όσο και οι Περιφερειακές Ενότητες.

Με την κατάργηση των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και τη μεταφορά των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από το Κράτος και τις σημερινές αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ανάλογα, στους δυο βαθμούς Αυτοδιοίκησης.

Με τη θεσμοθέτηση πολιτικών αντίβαρων για την εξομάλυνση του εκλογικού συστήματος στις περιπτώσεις που από τον Α΄ γύρο των εκλογών δεν εξασφαλίζεται ευρεία πλειοψηφία.

Με τη Λειτουργία Μητροπολιτικών Δήμων στα τρία μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα.

Με τον έλεγχο νομιμότητας των ΟΤΑ, να ασκείται, κατά τις προβλέψεις ‘’Καλλικράτη’’, από ανεξάρτητη αρχή, δηλ. από τον Ελεγκτή νομιμότητας.

Με τη δημιουργία Γενικού Συμβουλίου ανά Περιφερειακή Ενότητα, με τη συμμετοχή των Περιφερειακών και Δημοτικών Συμβούλων της περιοχής, για τη γνωμοδότηση σε μείζονα, θέματα πριν αυτά εισαχθούν στο Περιφερειακό Συμβούλιο με στόχο, μέσα από τη συλλογική λειτουργία, την εξασφάλιση των ευρύτερων δυνατών συναινέσεων.

Με μεταφορά εθνικών και κοινοτικών πόρων στην περιφέρεια με κατανομή τους με διαφανείς διαδικασίες – ΑΕΠ, ανεργία κ.λπ, και με διάθεση προσωπικού και λοιπών πόρων)

Με ενίσχυση δια- περιφερειακών έργων

Με τη δημιουργία Ταμείου Συνοχής, για τους μειονεκτικούς Δήμους των νησιωτικών και ορεινών περιοχών.

6.1 – Η συνοχή της Χώρας: Νησιωτικές & Ορεινές μειονεκτικές περιοχές

Η οικονομική, διοικητική και κοινωνική συνοχή της χώρας είναι υποχρέωση κάθε προοδευτικής αντίληψης διακυβέρνησης.

Η Ελλάδα οφείλει να θέτει – διαχρονικά – πολύ υψηλά τον πήχη στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ότι αφορά ζητήματα συνοχής, αλλά και ειδικών θεμάτων που αφορούν μειονεκτικές, νησιωτικές και ορεινές περιοχές.

Η παροχή κοινωνικών δικαιωμάτων, υγείας και παιδείας, απαιτεί άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις στην στελέχωση των νοσοκομειακών μονάδων των νησιών, απαιτεί τεχνολογίες – όπως η τηλεϊατρική, ενώ απαιτούνται ορθές πολιτικές από το Υπ. Παιδείας για την έγκαιρη κάλυψη θέσεων διδακτικού προσωπικού.

Οι μεταφορές, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, η ύδρευση, η μεταφορά των αποβλήτων, όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας υποδομές για την αειφόρο ανάπτυξη των νήσων και ορεινών μειονεκτικών περιοχών .

Οι δράσεις της Εθνικής πολιτικής πρέπει να εντάσσονται στην προοπτική δίκαιης και ισόρροπης οικονομικής ανάπτυξης και βελτίωσης των συνθηκών ζωής των πολιτών ανεξάρτητα από την χωρική τους ενότητα και την απόσταση τους από διοικητικά κέντρα.

Είναι απαραίτητο να διασφαλισθούν όλες οι συνθήκες ώστε οι νήσοι να διατηρήσουν την ταυτότητα τους, το ευαίσθητο περιβάλλον τους των κοινωνικό τους ιστό.

Η ολοκλήρωση του χωροταξικού ,πολεοδομικού σχεδιασμού και ο καθορισμός αιγιαλού και παραλίας και η αντιμετώπιση της άναρχης δόμησης καθώς και η υπερεκμετάλλευση των νησιωτικών περιβαλλοντολογικών φυσικών πλεονεκτημάτων κρίνονται κεφαλαιώδη ζητήματα για το μέλλον των επενδύσεων στον τουριστικό τομέα.

Επίσης απαιτούνται ειδικά σχέδια και λύσεις που ουσιαστικά μπορούν να απαντήσουν σε θέματα διαχείρισης των στερεών απορριμμάτων και υγρών αποβλήτων, καθώς πολλές φορές – όπως στα νησιά –είναι προβληματική η λειτουργία αυτών των υποδομών.

6.2 – Ανοιχτές Πόλεις

Στόχος είναι  «πόλεις ασφαλείς, ευχάριστες και βιώσιμες».

Με διαχείριση των δημόσιων ελεύθερων χώρων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αστική ανανέωση μέσω πλαισίου προδιαγραφών (πράσινες στέγες, ενεργειακά κτίρια κλπ) και προστασία και ανάδειξη περιαστικών χώρων πρασίνου

Σχεδιασμός του χωροταξικού πλαισίου της χώρας με κατευθύνσεις την κλιματική αλλαγή, το νέο ενεργειακό τοπίο, τη μετανάστευση, τη συγκέντρωση πληθυσμού στις πόλεις

Με εφαρμογή ολοκληρωμένων παρεμβάσεων, στις υποδομές, τα οχήματα, την εκπαίδευση και τον έλεγχο της οδικής συμπεριφοράς για δραστική μείωση των τροχαίων ατυχημάτων.

Προώθηση των δημοσίων συγκοινωνιών σε όλες τις περιοχές της χώρας, όσο και των πιο φιλικών προς το περιβάλλον εναλλακτικών μορφών μετακίνησης (ποδήλατο, πεζή μετακίνηση)

Με πρόσβαση στον καθένα, παντού, κάθε στιγμή, με κάλυψη και πρόσβαση όλης της επικράτειας σε ευρυζωνικά δίκτυα υψηλών ταχυτήτων στις ενοποιημένες υπηρεσίες επικοινωνίας, πληροφόρησης και τηλεόρασης κάθε στιγμή, παντού, με μία και μόνη σύνδεση για όλους τους κατοίκους της χώρας

Με Δίκτυα Κοινωνικής Προστασίας σε δημοτικό επίπεδο, δίπλα σε όσους έχουν ανάγκη, για να προλάβουμε ή να αντιμετωπίσουμε άμεσα προβλήματα όπως η βία στην οικογένεια ή μεταξύ ανηλίκων, η σχολική διαρροή, η ρήξη των οικογενειακών σχέσεων, η χρήση ναρκωτικών, η ψυχική ασθένεια, η αναπηρία, η απώλεια συντρόφου ή γονιού, ο κοινωνικός αποκλεισμός.

7 – Σεβασμός στην Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης

Να εξοπλισθεί με πλήρεις και ισχυρές θεσμικές εγγυήσεις της ανεξαρτησίας της.

Να απονέμεται ταχύτατα και με ποιότητα, ώστε να επιταχύνονται και να απλουστεύονται οι δικονομικές διαδικασίες, με στόχο την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους και την ανάπτυξη της χώρας. Στόχος κάθε υπόθεση στα δικαστήρια θα εκδικάζεται σε διάστημα μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Αποσυμφόρηση δικαστηρίων

• Με την επέκταση των εναλλακτικών μορφών επίλυσης διαφορών (ADR), την υποχρεωτική υπαγωγή σε αυτή ορισμένων υποθέσεων και τη συστηματική αναβάθμιση του θεσμού της Διαμεσολάβησης ως ένα θεσμικό και ασφαλές σύστημα επίλυσης διαφορών.
• Ενίσχυση του θεσμού της Ποινικής Συνδιαλλαγής (plea-bargaining)
• Οι υποθέσεις που προκύπτει η «Συναίνεση» των μερών φεύγουν από την αρμοδιότητα των Δικαστηρίων και μεταφέρονται στην αρμοδιότητα των Συμβολαιογράφων.
• Αποποινικοποίηση Διοικητικών Παραβάσεων
• Κωδικοποίηση Εθνικής Νομοθεσίας
• Γενικευμένη εισαγωγή των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών σε όλες τις δικαστικές υπηρεσίες (e-justice).
• Λειτουργία Στατιστικής Υπηρεσίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης
• Επικαιροποίηση του Νόμου 1756/1988 «περί Οργανισμού Δικαστηρίων Δικαστικών Λειτουργών.
• Εισαγωγή Managers στη Διοίκηση των Δικαστηρίων που θα συνδράμουν στην αποτελεσματική λειτουργία των Δικαστηρίων με επιστημονικούς όρους, κριτήρια και μελέτες και θα αφήσουν απερίσπαστους τους Δικαστές στην εκτέλεση του Έργου τους που θα πρέπει να είναι η απονομή Δικαιοσύνης και τίποτα άλλο.

Αλλαγή επιλογής της ηγεσίας των ανωτάτων Δικαστηρίων

• Με την αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας των ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας (απαιτείται αναθεώρηση του Συντάγματος), ώστε η αρμοδιότητα αυτή να περιέλθει στο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος θα επιλέγει ανάμεσα σε περισσότερους υποψηφίους που θα προτείνουν οι ολομέλειες των Ανωτάτων Δικαστηρίων και η Γερουσία
• Μέχρι τότε εμμένουμε στην εφαρμογή του ν.3841/2010, δηλ. στην ακρόαση των υποψηφίων για τις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής.

Βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος

• Με την αποσυμφόρηση των Καταστημάτων Κράτησης, στόχος, όμως, που πρέπει να συνδέεται με ουδέτερους επιστημονικούς- δογματικούς κανόνες και όχι με ευκαιριακές σκοπιμότητες. Παράδειγμα τέτοιου κανόνα είναι η ενίσχυση και διεύρυνση των εναλλακτικών μορφών έκτισης της ποινής.
• Με την επαναλειτουργία του, ήδη θεσμοθετημένου από το 2010, και πρωτοποριακό, παγκόσμια, ΚΕΣΑΘΕΑ και του Δικτύου Προστασίας των ανηλίκων, από τη θυματοποίηση και την εγκληματικότητα.

Συνταγματικό Δικαστήριο

• Με τη καθιέρωση Συνταγματικού Δικαστηρίου, με στόχο τον έλεγχο συνταγματικότητας των νόμων, τη θεσμική αντιμετώπιση του ζητήματος της απαγόρευσης της λειτουργίας κομμάτων, σε σχέση με την έμπρακτη ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος, τον έλεγχο του κύρους των εκλογών (ανήκει σήμερα στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο), και τον έλεγχο συνταγματικότητας των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.

Θεσμοθέτηση νέου Ποινικού Κώδικα και νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας

• Με τη θεσμοθέτηση νέου Ποινικού Κώδικα και νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (σύμφωνα με την εργασία, υψηλού κύρους, νομοπαρασκευαστικών επιτροπών της περιόδου 2009-2011).

Με τη κατάργηση της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και ενσωμάτωσή της στην ενιαία Ποινική Δικαιοσύνη.

 

8 – Προστασία Πολίτη και Δημόσια Ασφάλεια

Την ασφάλεια του πολίτη με σεβασμό στις ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματά του.

Ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου, που εξασφαλίζει, αποτελεσματικά, την προστασία των πολιτών του, χωρίς διλήμματα μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας.

Τα σώματα Ασφαλείας να είναι καλά οργανωμένα και να στηρίζουν τη δράση τους στην ύπαρξη αξιόπιστης και σύγχρονης αντεγκληματικής πολιτικής.

Πως θα το πετύχουμε:

• Με τη κατοχύρωση της αξιοκρατίας και της διαφάνειας στην επιλογή της ηγεσίας των Σωμάτων Ασφαλείας, με την ενεργό συμμετοχή της Βουλής ή της Γερουσίας.
• Με την Αναδιοργάνωση των Σωμάτων Ασφαλείας, έτσι ώστε η δομή και η λειτουργία τους να αντιστοιχηθεί στη νέα διοικητική δομή της χώρας, κάτι που σημαίνει στενότερη συνεργασία με τους ΟΤΑ Α΄και Β΄βαθμού.
• Με την εξασφάλιση, κατά προτεραιότητα, της οργανωτικής και επιχειρησιακής αυτοδυναμίας των Γενικών Αστυνομικών Διευθύνσεων, στο πλαίσιο των γενικών εντολών του Αρχηγείου.
• Με την σύνδεση του του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας με τη Γενική Γραμματεία Αντιεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, για να συντονισθούν τα κέντρα διαμόρφωσης μιας σύγχρονης αντιεγκληματικής πολιτικής.
• Με την ενίσχυση και επέκταση των Δικτύων Συμβουλίων Πρόληψης της Παραβατικότητας, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
• Με την ίδρυση Δικαστικής Αστυνομίας, που θα στελεχωθεί με κατάλληλο επιστημονικό δυναμικό.

 

9 – Κοινωνικό Κράτος και Ανθρώπινα Δικαιώματα

Προστατεύουμε, χρηματοδοτούμε το κοινωνικό κράτος και αναστρέφουμε κάθε εσωτερική στρέβλωση, που οδηγεί σε σπατάλη πόρων και διαφθορά και εργαζόμαστε για την άρση εσωτερικών αδικιών. Κοινωνικό κράτος δεν είναι η επιδοματικές πρακτικές μιας ιδεοληψίας που θέλει τους πολίτες εξαρτημένους. Κοινωνικό κράτος είναι το δικαίωμα του πολίτη στα κοινωνικά αγαθά με όρους σεβασμού και αξιοπρέπειας. Κοινωνικό κράτος είναι η βοήθεια στον πολίτη να ξαναρχίσει τη ζωή του, να υλοποιήσει τα όνειρά του

Επιδιώκουμε να χρηματοδοτηθεί επαρκώς η Αυτοδιοίκηση ώστε να αναλάβει με όρους βιωσιμότητας τις πολιτικές και την ευθύνη του κοινωνικού κράτους.

Με εθνική διαπραγμάτευση για την άντληση επιπλέον κοινοτικών πόρων δράσεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για μέτρα κοινωνικής συνοχής.

9.1 – Εθνική πολιτική – ΥΓΕΙΑ

• Τασσόμαστε υπέρ της ενδυνάμωσης και του εκσυγχρονισμού ενός δημόσιου αποδοτικού και αποτελεσματικού δικτύου παροχής υπηρεσιών υγείας με ευκολία πρόσβασης για κάθε πολίτη και για όλες τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Στο δημόσιο σύστημα υγείας είναι απαραίτητη η συμμετοχή εκτός από το Υπουργείο Υγείας και των Δήμων.
• Τασσόμαστε υπέρ της συνύπαρξης του ιδιωτικού τομέα υγείας στα πλαίσια κανόνων σαφώς καθορισμένων από το κράτος και με γνώμονα το όφελος των πολιτών.

Συγκεκριμένα.

Προτεραιότητα στον τομέα της Πρόληψης.

• Θέσπιση μαθήματος πρόληψης υγείας στα σχολεία
• Δημοτικοί φορείς επιμόρφωσης σε τομείς διατροφής, υγιεινής και πρόληψης.
• Υποχρεωτικός δωρεάν βασικός ιατρικός, εργαστηριακός και
• Οδοντιατρικός  έλεγχος ανά χρόνο σε όλο το φάσμα του πληθυσμού.

Προτεραιότητα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

• Θέσπιση και ουσιαστική εφαρμογή του θεσμού του Οικογενειακού Γιατρού.
• Έκδοση ηλεκτρονικής κάρτας υγείας για όλους τους πολίτες. Σε αυτή θα καταγράφεται το πλήρες ιατρικό ιστορικό, τα φάρμακα και οι εκτελεσθείσες ιατρικές πράξεις που έγιναν είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό φορέα. Το μέτρο αυτό από μόνο του θα προάγει τον συντονισμό όλων των φορέων παροχής υπηρεσιών υγείας, δημοσίων και ιδιωτικών και κυρίως θα συγκεντρώνει σε ένα μέρος όλο το ιατρικό ιστορικό του ασθενή με τεράστια ποιοτική βελτίωση στη παροχή υπηρεσιών υγείας.
• Ενδυνάμωση του θεσμού των Δημοτικών Ιατρείων.

Ουσιαστικός εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των δημοσίων Νοσοκομείων.

Στελέχωση των υπηρεσιών υγείας όλων των βαθμών.

Δράσεις τηλεϊατρικής για ορεινές – νησιωτικές περιοχές.

Εθνική πολιτική – ΥΓΕΙΑ – ρύθμιση από το Δημόσιο στην αγορά δημόσιων και ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας

Τώρα, όσον αφορά την παροχή, η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι, όταν υπάρχει ισχυρό ρυθμιστικό πλαίσιο, τότε η συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπορεί να λειτουργήσει θετικά για τους ασθενείς. Ο στόχος είναι η εξασφάλιση της καλύτερης δυνατής πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες, ειδικά για τους ευπαθείς και «ακριβούς» ασθενείς, ανεξάρτητα αν αυτές είναι δημόσιες ή ιδιωτικά παρεχόμενες.

Για να γίνει όμως αυτό, το Δημόσιο εκεί παρεμβαίνει στην αγορά των δημόσιων και ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας ως ρυθμιστής.

• Καθορίζει κανόνες επαρκούς λειτουργίας, μετράει την παραγωγικότητα και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών, καθορίζει ενιαίο τιμολογιακό πλαίσιο και συνδέει την αμοιβή με την ποιότητα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δυο γιατροί της ίδιας ειδικότητας που δουλεύουν στο Δημόσιο δεν παίρνουν την ίδια αμοιβή αν έχουν τελείως διαφορετικά αποτελέσματα.
• Παράλληλα, εξασφαλίζεται ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν μεταφέρει «δύσκολες» περιπτώσεις ασθενών στο Δημόσιο ούτε προκαλεί μεγάλη τεχνητή ζήτηση και ότι συνολικά το σύστημα δεν παρέχει υπηρεσίες που δεν είναι αποτελεσματικές.
• Αυτή η έννοια όμως του δημόσιου τομέα δεν ισχύει στην Ελλάδα όπου ο κανόνας είναι η ισοπέδωση στον δημόσιο τομέα και η ανεξέλεγκτη λειτουργία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
• Σήμερα, στην παροχή των υπηρεσιών τα δύο συστήματα λειτουργούν παράλληλα, δεν είναι συνδεδεμένα. Δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός ούτε συντονισμός δραστηριοτήτων στο πλαίσιο ενιαίου στρατηγικού – ρυθμιστικού πλαισίου για την υγεία.
• Το αποτέλεσμα του κρατισμού, αλλά και της λειτουργίας ενός ανεξέλεγκτου ιδιωτικού τομέα είναι δραματικό στο ελληνικό σύστημα υγείας, που είναι αναποτελεσματικό.
  • Είμαστε πρώτοι σε καισαρικές τομές, κατανάλωση αντιβιοτικών, σε υπέρβαρα παιδιά, δεύτεροι σε κάπνισμα – τροχαία, πολύ ψηλά σε κατανάλωση ποτών – ναρκωτικών και πολύ χαμηλά στην παραγωγή φαρμάκων.

Στη χώρα μας αυτή τη στιγμή έχουμε από τη μια ισοπεδωτικό κρατισμό κι από την άλλη έναν ανεξέλεγκτο ιδιωτικό τομέα με ευθύνη του Δημοσίου.

Το ζητούμενα είναι πάντα ένα και διαχρονικό : ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ 

9.2 – Άμεσα μέτρα Κοινωνικής Προστασίας & Πρόνοιας

Πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας και πολιτικές καταπολέμησης του νέου διεθνούς φαινομένου που με ένταση υπάρχει στη χώρα μας, αυτό της ενεργειακής φτώχειας

Επικαιροποίηση Οικογενειακού Δικαίου.

Πρόληψη και καταπολέμηση έμφυλης βίας

Πολιτικές για την προστασία των παιδιών που είναι ανάγκη να μεγαλώσουν χωρίς τους φυσικούς τους γονείς

Στα παραπάνω πλαίσια προέχει:

• Η προώθηση εναλλακτικών μορφών παιδικής προστασίας και συγκεκριμένα η αναβάθμιση του θεσμού της αναδοχής προς όφελος των παιδιών
• Η φιλοξενία των παιδιών σε ιδρύματα πρέπει να γίνεται μόνο σε περίπτωση ανάγκης (άρθρο 20 της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού) και να μην είναι ο κανόνας, όπως συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας.
• Η εξάλειψη του φαινομένου να παραμένουν σε μαιευτήρια για μεγάλο χρονικό διάστημα εγκαταλελειμμένα βρέφη.

Μετανάστες – Πρόσφυγες :

• Ανάληψη πολιτικών για τα ασυνόδευτα ανήλικα, τις γυναίκες & γενικότερα όλες τις ευπαθείς ομάδες. Δημιουργία ενός ολοκληρωμένου νομικού & κοινωνικού συστήματος επιτροπείας & προστασίας των ασυνόδευτων ανηλίκων.
• Δημιουργία πολιτικών ένταξης που θα αποδυναμώνουν τις ξενοφοβικές φωνές που κυνικά εργαλειοποιούν το φόβο, σπέρνοντας μίσος. Ένταξη των αιτούντων άσυλο & των αναγνωρισμένων προσφύγων στην αγορά εργασίας & σε προγράμματα κοινωνικής προστασίας. Ενίσχυση των κρατικών δομών που προασπίζονται τον αγώνα κατά του ρατσισμού & της ξενοφοβίας.

 

10 – Πολιτικές ορόσημα που θα αλλάξουν οριστικά την κατεύθυνση της χώρας.

 

10.1 – Παιδεία

Θέλουμε η παιδεία και η έρευνα να αποτελέσουν το εφαλτήριο ανάπτυξης, σταθερότητας και ευημερίας στη χώρα μας.

Θέλουμε να επενδύσουμε στη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος βασισμένο στην καινοτομία, την πρόοδο και την αξιολόγηση, που αποτελεί δύναμη ανάπτυξης της χώρας δίνοντας στους Έλληνες πολίτες ισότιμα εφόδια με εκείνα των Ευρωπαίων εταίρων μας.

Θέλουμε ο κεντρικός άξονας της εκπαίδευσης να είναι η δημιουργία ολοκληρωμένων πολιτών, που θα πραγματωθεί μέσα από την ενίσχυση και την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, της ανάπτυξης της συναισθηματικής νοημοσύνης των μαθητών, και του δικαιώματος επιλογής στο μαθητή μέσα από ευέλικτα προγράμματα σπουδών, που θα ενταχθούν στο Εθνικό Πλαίσιο Προγράμματος

Θέλουμε το εκπαιδευτικό σύστημα να περιλαμβάνει συνολικά την αναγκαία γνώση, να είναι ενιαίο, με διακριτό ρόλο σε κάθε επίπεδο, να λειτουργεί δημοκρατικά, ανεξάρτητα από καταγωγή, χρώμα, θρησκευτικό δόγμα, ιδεολογικές πεποιθήσεις και ειδικές ανάγκες (ικανότητες).

Πως θα το πετύχουμε.

Στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση :

• με την ενίσχυση της δημιουργικής δραστηριότητας και αυτενέργειας του μαθητή μέσα από το Εθνικό Πλαίσιο Προγράμματος,
• με την εισαγωγή προγραμμάτων Διαθεματικής μάθησης,
• με την επέκταση του Ολοήμερου Σχολείου
• με την ενίσχυση του πλουραλισμού της γνώσης με περισσότερα του ενός εγκεκριμένα βιβλία
• με την υιοθέτηση μαθησιακών διαδικασιών που ενισχύουν τη συνεργασία και το διάλογο

Στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση:

• με την επέκταση του γυμνασίου σε τέσσερα έτη και τη δημιουργία δημιουργούμε διετούς Λυκείου δύο κατευθύνσεων (Γενικό, Τεχνολογικό / Επαγγελματικό) ,
• με την ριζική μεταρρύθμιση του προγράμματος στο Λύκειο, ούτως ώστε οι μαθητές να έχουν την ευχέρεια να διαμορφώσουν οι ίδιοι το πρόγραμμα σπουδών τους βάσει των προτιμήσεων, προτεραιοτήτων και ιδιαίτερων ικανοτήτων τους.
• με το Εθνικό Απολυτήριο, αποτέλεσμα ειδικών εξετάσεων σε συγκεκριμένο αριθμό μαθημάτων.
• με την μετατροπή του συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με τα ΑΕΙ/ΤΕΙ να αποφασίζουν ποιοί και πόσοι θα εισαχθούν σε αυτά βάσει της βαθμολογίας στο Εθνικό Απολυτήριο.
• Με την εξασφάλιση πιστοποίησης των γνώσεων ξένων γλωσσών και χρήσης διαδικτύου μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία του Δημόσιου Γυμνασίου
• Με τη δημιουργία αυτοδύναμου Τεχνολογικού και Επαγγελματικού Λυκείου.
• Με τη δημιουργία ενός πρότυπο Γυμνασίου και Λυκείου σε κάθε περιφέρεια και περισσότερα στις περιφέρειες με αυξημένο πληθυσμό και παράλληλα την αύξηση των πειραματικών σχολείων στα οποία οι μαθητές εισάγονται με κλήρωση κι όχι με εξετάσεις
• Με την τοποθέτηση ενός ψυχολόγου σε κάθε σχολική μονάδα, που θα έχει την ευθύνη όχι μόνο της υποστήριξης σε θέματα σχολικού εκφοβισμού, αλλά και του επαγγελματικού προσανατολισμού.
• Με την επιμόρφωση εισαγωγικά αλλά άμεσα τους επιτυχόντες εκπαιδευτικούς στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ, πριν ξεκινήσουν το έργο τους στα σχολεία
• Με τη δημιουργούμε Σχολής Διοίκησης Σχολικών Μονάδων η αποφοίτηση από την οποία θα αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάληψη διευθυντικής θέση.
• Με την διαφανή και αντικειμενική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, αλλά και την διαρκή επιμόρφωσή τους

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση:

• Με την επανεξέταση της λειτουργίας και διασποράς των ΑΕΙ/ΤΕΙ στις περιφέρειες της χώρας, βάσει των αναγκών της σύγχρονης κοινωνίας.
• Με την ενίσχυση αλλά και την περιοδική και συνεχή αξιολόγηση των Ιδρυμάτων.
• Με τη δημιουργία δομών προώθησης φοιτητών στην αγορά εργασίας και τη σύνδεση των πανεπιστημίων με την παραγωγή
• Με την ενίσχυση και επέκταση σχολών εκμάθησης Ελληνικής γλώσσας για αλλοδαπούς φοιτητές
• Με την εισαγωγή δομών για την παράλληλη διδασκαλία στην Αγγλική για προσέλκυση φοιτητών από άλλες χώρες στα κρατικά ΑΕΙ/ΤΕΙ
• Με τις στρατηγικές συνεργασίες με κορυφαία Ιδρύματα της αλλοδαπής
• Με τη δημιουργία μη κρατικών Πανεπιστημίων, μετά την προτεινόμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος

 

10.2 – Καινοτομία – Έρευνα – Νέα Γνώση – Χάραξη Εθνικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη

Η Εθνική Στρατηγική για την Ανάπτυξη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μεταρρυθμίσεις που αφορούν στην αναμόρφωση του Δημόσιου τομέα ως προς την διαφάνεια, την πάταξη της γραφειοκρατίας, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση κλπ.

Δεν αναμένεται να γίνουν επενδύσεις στη χώρα μας όσο δεν προχωρούν τέτοιου τύπου μεταρρυθμίσεις.

Η Εθνική Στρατηγική για την Ανάπτυξη θα πρέπει να βασιστεί στην Καινοτομία και στην παραγωγή Νέας Γνώσης. H βιωσιμότητα των επενδύσεων στην καινοτομία είναι το μεγάλο στοίχημα για την χώρα μας.

Ο Ιδιωτικός τομέας και ιδιαίτερα οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας μας, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κατά την οικονομική κρίση, θα πρέπει να προσανατολιστούν σοβαρά στην καινοτομία, ώστε να γίνουν περισσότερο εξωστρεφείς και ανταγωνιστικές στο διεθνές περιβάλλον.

Η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων και επενδυτών είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για την χώρα μας. Η σημασία δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά αφορά και στην δικτύωση σε διεθνές επίπεδο (π.χ. επενδύσεις πολυεθνικών κλπ).

Οι πηγές χρηματοδότησης της Ε&Τ είναι κυρίως η Ε.Ε. μέσω προγραμμάτων. Το ελληνικό δημόσιο συνεισφέρει σε πολύ μικρό ποσοστό στην Ε&Τ με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χαραχθεί εθνική πολιτική με αποκλειστικό χρηματοδότη το Ελληνικό Κράτος. Η διέξοδος σε αυτή τη κατάσταση είναι μικτή χρηματοδότηση από το Ελληνικό Κράτος, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τον Ιδιωτικό Τομέα.

Βασικό ρόλο στην κατεύθυνση της ενσωμάτωσης της καινοτομίας στην παραγωγική διαδικασία θα παίξουν οι συμπράξεις μεταξύ Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, Ερευνητικών Κέντρων, και της Επιχειρηματικότητας.

Σε αυτά τα πλαίσια, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση Εθνικής Στρατηγική για την Ανάπτυξη, η χάραξη Εθνικής Πολιτικής για την Έρευνα μέσω της εκπόνησης ενός Εθνικού Οδικού Χάρτη.

Είμαστε καταρχήν υπέρ της ίδρυσης του φορέα Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (Ελ.Ιδ.Ε.Κ) καθώς συμβάλλει στην χάραξη εθνικής πολιτικής για την έρευνα με την συμμετοχή των ίδιων των ερευνητών.

Η δημιουργία Ενιαίου Χώρου Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Έρευνας είναι σε θετική κατεύθυνση και προωθεί τη δικτύωσης ακαδημαϊκών και ερευνητικών μονάδων μεταξύ τους.

Είμαστε υπέρ της προώθησης της Αριστείας στο επίπεδο των ερευνητικών κέντρων, των ερευνητικών ομάδων, αλλά και των μεμονωμένων ερευνητών

Η έννοια της “Καινοτομίας” θα πρέπει να αναδειχθεί στην κοινωνία μας, σε όλες τις παραγωγικές δομές, τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, τους φορείς και τους κοινωνικούς θεσμούς. Η Καινοτομία αφορά και τον Ιδιωτικό αλλά και τον Δημόσιο τομέα καθώς και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η ανάδειξη της έννοιας της “Καινοτομίας” θα πρέπει να γίνει με ξεχωριστά προγράμματα χρηματοδότησης της καινοτομίας, με διακριτούς θεσμούς επιβράβευσης, και με διαρκή ενημέρωση της Κοινής Γνώμης για τα οφέλη από την καινοτομία.

Η Καινοτομία θα πρέπει να στηριχθεί στην χώρα μας από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας αλλά και από την Διασπορά. Η αρμονική συνεργασία μεταξύ αυτών των μερών θα βελτιώσει εξαιρετικά την θέση της χώρας μας στον διεθνή ανταγωνισμό, θα αυξήσει τα οικονομικά οφέλη και θα επιταχύνει την διαδικασία διάχυσης τους στην Ελληνική Κοινωνία.

Η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων και επενδυτών είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για την χώρα μας. Η σημασία δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά αφορά και στην δικτύωση σε διεθνές επίπεδο (π.χ. επενδύσεις πολυεθνικών στο τομέα του φαρμάκου κλπ).

Προκειμένου να αναπτυχθεί, να αναβαθμιστεί και να ενταθεί η σχέση των ερευνητικών φορέων με την επιχειρηματικότητα θα πρέπει:

• Να εκσυγχρονιστεί το νομοθετικό πλαίσιο των ΑΕΙ (ιδιοκτησιακό καθεστώς) για την κατοχύρωση πατεντών και την δημιουργία startups και spinoffs με συμμετοχή των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων-ερευνητικών φορέων και να επεκταθεί όπου δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί.
• Να αναπτυχθούν και να αξιοποιηθούν περαιτέρω δομές φιλοξενίας νεοφυών επιχειρήσεων (τεχνολογικών πάρκων, θερμοκοιτίδων κλπ).
• Να δοθούν κίνητρα και στους νέους επιστήμονες για την έρευνα που αποσκοπεί σε πατέντες (επιχειρηματική κατάρτιση, μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκτησίας στις πατέντες, κίνητρα για ίδρυση νεοφυών επιχειρήσεων, κλπ).
• Να αναπτυχθούν και να στελεχωθούν τα γραφεία διαμεσολάβησης των ΑΕΙ.
• Να δημιουργηθεί ευνοϊκό φορολογικό καθεστώτος καθώς και μείωση της γραφειοκρατίας για τις νεοφυείς επιχειρήσεις.
• Να αναπτυχθούν συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα, με επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα ή/και το εξωτερικό. Να προβλεφθεί από την νομοθεσία φορολογικό καθεστώς που να ενθαρρύνει τις πολυεθνικές εταιρίες να χρηματοδοτούν καινοτομία στην χώρα μας.

Θα πρέπει να υπάρχει ενημέρωση της Κοινής Γνώμης για τα Οφέλη από την Καινοτομία και την Αριστεία

Θα πρέπει να τεθούν αρχές και κανόνες για τις εργασιακές συνθήκες νέων ερευνητών Ε&Τ – Συνδικαλισμός – Δικαιώματα

• Θα πρέπει να εξασφαλιστεί η απαγόρευση διακρίσεων και οι ίσες ευκαιρίες για επαγγελματική εξέλιξη των ερευνητών.
• Να διασφαλίζεται η ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων σε όλα τα επίπεδα στελέχωσης και σε όλες τις δραστηριότητες
• Να υπάρξουν μέτρα για την διευκόλυνση της μητρότητας.
• Επέκταση της αναγνώρισης του επαγγέλματος του Ερευνητή.
• Όλοι οι ερευνητές που ακολουθούν ερευνητική σταδιοδρομία πρέπει να αναγνωρίζονται ως επαγγελματίες και να τυγχάνουν αντίστοιχης αντιμετώπισης

 

10.3 – Πολιτισμός

Θέλουμε ο πολιτισμός να μην αποτελεί πολυτέλεια αλλά δομικό στοιχείο της κοινωνίας.

Θέλουμε να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη από την ορθή και με όρους αξιοποίηση του πλούσιου πολιτιστικού  μας αποθέματος που περιλαμβάνει την πολιτιστική κληρονομιά και τη  Σύγχρονη Πολιτιστική Δημιουργία ώστε ο πολιτισμός να αναδειχθεί στο κυριότερο μέσο της εθνικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης, ανάπτυξης και εξωστρέφειας με την ορθή διαχείριση και αξιοποίησή.

Πως θα το πετύχουμε

• Με την κατηγοριοποίηση των ήδη υπαρχουσών δομών (Μουσεία, Αρχαιολογικοί Χώροι) και την εκπόνηση ολοκληρωμένου, βιώσιμου, και κυρίως ορθολογικού σχεδίου αξιοποίησής τους, μέσα και από τη σύνδεση των μνημείων με τις τοπικές κοινωνίες μέσω πολιτιστικών δικτύων που θα φέρουν τις δομές πολιτισμού στο επίκεντρο της κοινωνίας και θα αποτελέσουν μοχλό ανάπτυξης και ενίσχυσης του κοινωνικού ιστού
• Με προγράμματα επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου, συντονισμό δράσεων και εκπόνηση πολιτιστικού χάρτη εθνικά αλλά και σε Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο
• Με την ανάπτυξη Πολιτιστικής Διπλωματίας όπου θα εκπονούνται δράσεις με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας διεθνώς και τη διοργάνωση πολιτιστικών γεγονότων με διάρκεια και ένταση και όχι αποσπασματικά ή συγκυριακά
• Με την αναβάθμισή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών σε Ακαδημία Καλλιτεχνικών Σπουδών, στην οποία θα ενταχθούν οι κρατικές σχολές μουσικής, χορού και θεάτρου
• Με την επανεξέταση και Αναβάθμιση των ΔΗΠΕΘΕ σε περιφερειακά κέντρα πολιτισμού στις Καλλικρατικές Περιφέρειες

Το πολιτιστικό καλεντάρι – η πολιτιστική καρδιά της σύγχρονης Ελλάδας στον κόσμο.

• Σε ηλεκτρονική πλατφόρμα θα υπάρξει η απεικόνιση της πολιτιστικής δραστηριότητας της χώρας, ένας πολιτιστικός χάρτης, ως άυλο κεφάλαιο της Χώρας που θα βοηθήσει στην θετική εικόνα της Ελλάδας στον Κόσμο και στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου σε Εθνικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο.

Το πολιτιστικό απόθεμα της Ελλάδας είναι κτήμα όλων

• Σε ηλεκτρονική πλατφόρμα θα υπάρξει ανά νομό και περιφέρεια η το πολιτιστικό αποτύπωμα κάθε περιοχής και η νέα γνώση που η έρευνα και οι ανασκαφές μας προσφέρουν.
• Το πολιτιστικό απόθεμα να αποτελέσει δομικό στοιχείο στην εκπόνηση των Περιφερειακών και Τοπικών Σχεδίων Ανάπτυξης και η προώθησή του να συνδυαστεί και συντονιστεί με τις άλλες αναπτυξιακές δράσεις.

Δημιουργική πολιτιστική βιομηχανία

• Από τους πλέον αναπτυσσόμενους κλάδους στην Ευρώπη και ένα από τα ισχυρά πεδία ανάπτυξης για την Ελλάδα με την πλούσια πολιτιστική κληρονομία και σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και το επιστημονικό και καλλιτεχνικό δυναμικό της χώρας που μπορεί να υπηρετήσει τον στόχο.
• Η στρατηγική για την «Ευρώπη2020» πρέπει να βρει την Ελλάδα ώριμη στρατηγικά και νομοθετικά για στην πρόκληση αυτή, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα, προωθώντας την πολυμορφία και βελτιώνοντας την διεθνή εικόνα της Χώρας
• Το βήμα για την δημιουργική πολιτιστική βιομηχανία θα συνδεθεί με την εκπαίδευση και κατάρτιση και στην εξέλιξη του θα αντανακλά αξιακή, πολιτισμική , κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.

 

11 – Οι μεγάλες προκλήσεις της Ανάπτυξης.

11.1 – Κλιματική Αλλαγή «αλήθεια ή μύθος»;

Ο μύθος του «Μύθου της Κλιματικής Αλλαγής» έχει πια καταρριφθεί. Το κλίμα αλλάζει με ραγδαίο ρυθμό και οι συνεχείς πρωτόγνωρες φυσικές καταστροφές έχουν πείσει και τον πιο δύσπιστο πολίτη.

Είναι καθήκον κάθε Κράτους, κυρίως των ανεπτυγμένων, να στηρίξει με όλα τα μέσα τις προσπάθειες να περιοριστούν, αν όχι μηδενιστούν, οι αρνητικές επιδράσεις των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων στο Περιβάλλον.

Ταυτόχρονα, στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, έχουν γεννηθεί καινούργιοι κλάδοι της οικονομίας, που όχι μόνο είναι καινοτόμοι, αλλά και βιώσιμοι, δημιουργώντας εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε όλο τον Πλανήτη.

11.2 – Τι είναι η Βιώσιμη Ανάπτυξη;

Ανάπτυξη δεν είναι απλώς οικονομική μεγέθυνση, είναι υποδομές, παιδεία, ποιότητα ζωής, κοινωνική δικαιοσύνη, δουλειά και υγειονομική περίθαλψη για όλους. Είναι η αίσθηση της ευημερίας, του να ζεις καλά.

Ανάπτυξη που οδηγεί στην μεσο-μακροπρόθεσμη υποβάθμιση του περιβάλλοντος, μέσω της υπέρβασης της φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων, δεν είναι αυτό που θέλουμε. Τόσο η βιωσιμότητα όσο και η αειφορία είναι αναγκαίες συνθήκες για ένα φωτεινό μέλλον.

Η Βιώσιμη Ανάπτυξη εξασφαλίζει τόσο το βραχυπρόθεσμο, όσο και το μακροπρόθεσμο συμφέρον των πολιτών, μέσα από την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, τη διδαχή της εξοικονόμησης σαν τρόπο ζωής, την υποστήριξη ιδιωτικής και κοινωνικής επενδυτικής πρωτοβουλίας, αλλά και την παρέμβαση με αποτελεσματικό ρυθμιστικό πλαίσιο.

Η Βιώσιμη Ανάπτυξη δημιουργεί θέσεις εργασίας και μπορεί να βοηθήσει τη Χώρα να ανακτήσει την χαμένη της ανταγωνιστικότητα.

 

11.3 – Το Πλαίσιο της Αξιοποίησης Εθνικών Πόρων

Κάθε οικονομική δραστηριότητα χρησιμοποιεί και πρέπει να αξιοποιεί Εθνικούς Πόρους

Κάτω από το πρίσμα της Βιωσιμότητας η Αξιοποίηση Εθνικών Πόρων είναι:

• Εφικτή αν αξιοποιούνται Εθνικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, σε διεθνές επίπεδο, που θα εγγυηθούν την καινοτομία, παραγωγή αξίας, θετικό κοινωνικό αποτύπωμα και τη μακροβιότητα των επενδύσεων
• Αποδεκτή αν εντάσσεται σε ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης και Προτεραιοτήτων, που εξασφαλίζει την αρμονική συμβίωση της με τις υπόλοιπες δραστηριότητες που είναι απαραίτητες για την ποιοτική ζωή των πολιτών
• Επιτυχημένη αν έχει θετικό περιβαλλοντικό πρόσημο (εκπομπές CO2), με την εφαρμογή όλων των καινοτόμων τεχνολογιών και μεθόδων της Πράσινης Τεχνολογίας, διατηρώντας ταυτόχρονα ανταγωνιστικό κόστος
• Απαραίτητη αν εξασφαλίζει θέσεις εργασίας και ευκαιρίες ανάπτυξης δορυφορικών ΜμΕ, προάγοντας την εγχώρια παραγωγή προστιθέμενης αξίας, κι αν προσδίδει κοινωνικά οφέλη στις Τοπικές Κοινωνίες

Αν δεν πληρούνται τα παραπάνω κριτήρια τότε οι Πόροι διαφυλάσσονται για τις επόμενες γενιές, όταν θα έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες και η τεχνολογία

Αν πληρούνται, τότε το Κράτος θα είναι αρωγός κάθε ιδιωτικής, κοινωνικής ή δημόσιας πρωτοβουλίας για την αξιοποίησή τους, εξασφαλίζοντας να γίνεται δίκαιη κατανομή τους με τις επόμενες γενιές

Κάθε σοβαρή αβεβαιότητα στην έκβαση της προσπάθειας αξιοποίησης πρέπει να οδηγεί στην αναβολή της και στη διατήρηση των Πόρων

11.4 – Η ορθολογική και δίκαιη αξιοποίηση των Εθνικών πόρων απαιτεί Εθνικές Πολιτικές

Απαραίτητες για να αποφασιστούν οι προτεραιότητες σε Εθνικό και Περιφερειακό επίπεδο, έτσι ώστε:

• Να γίνει Εθνικός Διάλογος για το που είμαστε και που θέλουμε να πάμε
• Να αναλυθούν και γίνουν αποδεκτά τα στρατηγικά πλεονεκτήματα (αλλά και μειονεκτήματα) της Χώρας
• Να κατανοηθεί η φέρουσα ικανότητα των μικροπεριβαλλόντων της Επικράτειας
• Να αξιολογηθεί η ορθολογική αξιοποίηση των Εθνικών Πόρων
• Να μελετηθεί η ουσιαστική, βιώσιμη, μακρόχρονη αποτελεσματικότητα των διαφόρων ανθρώπινων, επιχειρηματικών και μη, δραστηριοτήτων
• Να συμμετάσχουν οι Τοπικές Κοινωνίες στην ιεράρχηση των αξόνων ανάπτυξης της περιοχής τους και να δώσουν την απαραίτητη Κοινωνική Άδεια
• Να προετοιμάσουν οι Υπηρεσίες ευέλικτο και αποτελεσματικό νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο, αποφεύγοντας αλληλοσυγκρουόμενες και αλληλοαναιρούμενες δράσεις και μακροχρόνιες διαμάχες που μειώνουν την αποτελεσματικότητα του Κράτους
• Να γνωρίζουν οι επενδυτές που μπορούν να επενδύσουν, έχοντας εξασφαλίσει την απαραίτητη συναίνεση όλων των ενδιαφερόμενων μερών και το κατάλληλο επενδυτικό περιβάλλον
• Να προσανατολιστεί η Εκπαιδευτική και Ακαδημαϊκή Κοινότητα στις μελλοντικές προκλήσεις της Χώρας και να προετοιμαστούν οι αυριανοί επαγγελματίες που θα υλοποιήσουν τις Εθνικές Πολιτικές
• Ενδεικτικές Εθνικές Πολιτικές που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της Χώρας: Δασών, Τουρισμού, Ορυκτών Πόρων, Νησιών, ΜμΕ

 

11.5 – Πολιτική ΓΗΣ

Στο πλαίσιο ενός εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας, προτεραιότητά μας είναι μία

σύγχρονη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΗΣ, που θα αποτελέσει την βάση αναφοράς για τον συντονισμό και την εναρμόνιση των επί μέρους πολιτικών, προγραμμάτων και επενδυτικών σχεδίων στον στόχο της βιώσιμης ανάπτυξης.

Η νέα πραγματικότητα και οι ανάγκες και τα δεδομένα που την συνιστούν, καθώς και η ζητούμενη κοινωνική συναίνεση απαιτούν αναπτυξιακή διάσταση των μέτρων προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και χρησιμότητα του σχεδιασμού δηλαδή πρέπει να προωθηθεί μία διαφορετική οπτική γενικής ωφέλειας σε σχέση με τον σχεδιασμό του χώρου και την βιώσιμη ανάπτυξη.

Η βιώσιμη, η πράσινη ανάπτυξη, προϋποθέτει τροποποιήσεις, βελτιώσεις, επικαιροποιήσεις μελετών και υπαρχόντων θεσμικών εργαλείων σχεδιασμού, διευθέτηση προβλημάτων χρήσεων γης και μέτρων προστασίας, δηλαδή προϋποθέτει ένα σαφές και ευνοϊκό για την δημιουργικότητα θεσμικό πλαίσιο.

Η αναδιάρθρωση του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού αποτελεί μία σημαντική μεταρρύθμιση οικονομικής, περιβαλλοντικής και επενδυτικής ανάπτυξης, που οφείλει να λάβει υπ’όψιν τα νέα δεδομένα, την χαρτογράφηση της φέρουσας ικανότητας του ελληνικού χώρου και κάθε περιφερειακής ενότητας, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.

Οφείλει επίσης να λάβει υπ’ όψιν τη νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης διοίκησης, που συνιστά ένα νέο διοικητικό χάρτη, με νέα δεδομένα, νέες ανάγκες, νέες δυναμικές και προοπτικές για την τοπική ανάπτυξη.

Αυτό σημαίνει εγρήγορση στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου και αλλαγές και τροποποιήσεις θεσμικών εργαλείων και μελετών που έχουν ξεπερασθεί από τη νέα δυναμική και την εξέλιξη του χωροταξικού σχεδιασμού στον στόχο της αλλαγής μοντέλου ανάπτυξης(αλλαγές χρήσης γης για βιωσιμότητα και αναβάθμιση του πολεοδομικού ιστού με εξασφάλιση του οικολογικού ισοζυγίου και της ποιότητας ζωής)

Η σύγχρονη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΗΣ απαιτεί αποφασιστικά βήματα σχεδιασμού του ελληνικού χώρου για την προστασία του περιβάλλοντος και την εξοικονόμηση στη χρήση των φυσικών πόρων, σε συνδυασμό με την προώθηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και την διασφάλιση και ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής.

11.6 – Θαλάσσια Στρατηγική

Αλιεία και Ειδικό Χωροταξικό Υδατοκαλλιεργειών

Καθορισμός θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών

• Δίκτυο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, περαιτέρω ανάπτυξη υδατοκαλλιέργειας με έμφαση στην ανάπτυξη νέων ειδών υψηλής διατροφικής αξίας, καθώς και της βιολογικής υδατοκαλλιέργειας, και σύνδεση της με τον τουρισμό, υπό την απόλυτη προϋπόθεση προστασίας του περιβάλλοντος

Ασφαλείς πλόες πετρελαιοφόρων

• Η ανάγκη χάραξης συγκεκριμένων ασφαλών πλόων πετρελαιοφόρων διερχόμενων πλοίων από το Αιγαίο είναι αναγκαία προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος ενδεχόμενου ατυχήματος για την μείωση του κινδύνου ατυχήματος.

Επανίδρυση ΡΑΘΕ (Ρυθμιστική Αρχή Θαλασσίων Ενδομεταφορών)

Θαλάσσιος έλεγχος

• Στο πλαίσιο του άξονα για την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική, για τον θαλάσσιο έλεγχο και επιτήρηση, η αξιοποίηση της μοναδικής πλατφόρμας «Marine Traffic» του Πανεπιστημίου Αιγαίου πρέπει να αξιοποιηθεί ως ένα σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση θεμάτων όπως η παράνομη αλιεία και υπεραλίευση, η παράνομη μετανάστευση, και η προστασία του περιβάλλοντος.

Δημιουργία χαρτών Τουριστικών Λιμένων και παράλληλη αναθεώρηση της νομοθεσίας για την χωροθέτηση των Τουριστικών Λιμένων.

Χάραξη αιγιαλού και παραλίας

Δίκτυο συνδυασμένων μεταφορών και μεταφορικών μέσων

• Προτείνουμε την ανάπτυξη ενός δικτύου συνδυασμένων μεταφορών κατασκευάζοντας μικρής κλίμακας λιμενικές εγκαταστάσεις ή ενεργοποιώντας μετά από συντήρηση υπάρχουσες, προκειμένου να ενταχθούν στο ήδη υπάρχον δίκτυο. Θα εξυπηρετούν τη σύνδεση των νησιών μεταξύ κοντινών τους σημείων με την κατάλληλη κατηγορία σκαφών και ταυτόχρονα θα διαθέτουν φιλικά προς το περιβάλλον τεχνικά χαρακτηριστικά (solar hybrid efficient marine technology). Η συχνότητα των πλόων θα διαμορφώνεται ανάλογα την εποχή και την κίνηση, ενώ με συμφωνίες ιδιωτικών και δημοσίων φορέων μπορεί σε προγραμματικό πλαίσιο να λυθούν ζητήματα χρηματοδότησης και υλοποίησης του έργου.

Καθιέρωση του μεταφορικού ισοδύναμου

Με εκ νέου διαπραγμάτευση του πλαισίου με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και με εσωτερική αναζήτηση πόρων για την κάλυψη του κόστους.

11.7 – Πολιτική για το νερό ως συντελεστή παραγωγής και δημόσιο αγαθό.

Το νερό δεν είναι απλό αγαθό. Είναι δικαίωμα για εμάς και τις επόμενες γενιές. Tο νερό επειδή αποτελεί το πιο απαραίτητο συστατικό της ζωής και λόγω της αυξανόμενης πίεσης που υφίσταται τόσο στην διαθέσιμη ποσότητα όσο και στην ποιότητά του, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή πολιτικών για την αειφόρο διαχείριση των υδατικών πόρων, πρέπει να είναι σε πρώτη προτεραιότητα για κάθε κοινωνία, για κάθε χώρα.

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα αναγνωρίζοντας την σημασία του νερού, θέσπισε την οδηγία πλαίσιο 2000/60/ΕΚ για τα ύδατα, όπου:

• Στοχεύει στην ολοκληρωμένη διαχείριση του νερού με στόχο την επίτευξη της αειφορία.
• Λαμβάνει ως βάση την ολοκληρωμένη διαχείριση του νερού τις «υδρολογικές λεκάνες».
• Αναγνωρίζει παράλληλα με τις ανθρώπινες ανάγκες και τη σπουδαιότητα του νερού στις λειτουργίες των οικοσυστημάτων.
• Προβλέπει τη συμμετοχή του κοινού στο σχεδιασμό, τη λήψη αποφάσεων και την παρακολούθηση της εφαρμογής της πολιτικής για τα νερά.

Για την αειφόρο διαχείριση των υδατικών πόρων στην Ελλάδα, θα πρέπει να γίνουν τα παρακάτω:

• Ενημέρωση αρχικά των μεγάλων καταναλωτών με ουσιαστικό τρόπο.
• Παρακολούθηση της ποιότητας και της ποσότητας των υδατικών πόρων χρησιμοποιώντας σύγχρονές μεθόδους τηλεμετρίας, με ενιαίο τρόπο και όχι αποσπασματικά από διαφόρους φορείς που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους
• Επειδή η αγροτική χρήση του νερού είναι συντριπτική σε σχέση με τις άλλες χρήσεις, θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη αγροτική πολιτική στην διαχείριση των υδατικών πόρων.
• Αξιοποίηση της επαναχρησιμοποίησης των υγρών αποβλήτων για εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορεών, άρδευσης και υδρολίπανσης των καλλιεργειών. Αξιοποίηση πιλοτικών εφαρμογών όπως αυτό της επαναχρησιμοποίησης υγρών αποβλήτων διά της καλλιέργειας φυκών τρίτοβάθμια επεξεργασία [ Μελέτη σε στάδιο εφαρμογής από τό Πανεπιστήμιο Αθηνών τμήμα Φυκολογίας για τον Δήμο ΙΟΥ.]
• Συγκεκριμένη πολιτική εξοικονόμησης νερού στα αστικά κέντρα και οικισμούς.
• Συγκεκριμένη πολιτική διαχείρισης πλημμυρών και κινδύνων πλημμύρας.
• Εφαρμογή καινοτόμων τεχνικών λύσεων για την αύξηση της αποθηκευτικής ικανότητας σε νερό όλων των φραγμάτων της Χώρας, τηρώντας όλους τους κανόνες ασφάλειας
• Την δημιουργία ειδικής υπηρεσίας στο Υπουργείο Εξωτερικών ή/και την δημιουργία μόνιμου φορέα από στελέχη του ΥΠ.ΕΞ., του Υ.Π.ΕΝ και των σχετικών Διευθύνσεων Υδάτων με την εκάστοτε Λεκάνη Απορροής, με αρμοδιότητα την διπλωματία στα διασυνοριακά ύδατα.

 

11.8 – Ενεργειακή Επάρκεια – Εξοικονόμηση Ενέργειας – Ανανεώσιμες Πηγές η Πολιτική κατεύθυνση

Η εξασφάλιση ενεργειακής επάρκειας είναι σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη όλων των τομέων δραστηριότητας της Χώρας και ειδικότερα των τομέων που υπάρχει συγκριτικό πλεονέκτημα (αγροδιατροφή, τουρισμός, κ.λπ). Η μείωση του ενεργειακού κόστους έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα την μείωση του κόστους παραγωγής, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και, εντέλει, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση από το κυριαρχούν μοντέλο της επιδοματικής πολιτικής της απασχολησιμότητας.

Η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων ότι γίνει εφικτή θα προσφέρει πόρους, .Μέχρι τότε όμως απαιτείται η άμεση αντιμετώπιση των θεμάτων της ενεργειακής επάρκειας και ασφάλειας και του στρατηγικού μας σχεδιασμού για τις πηγές ενέργειας

Πρώτη προτεραιότητα είναι η εξοικονόμηση ενέργειας και η καταπολέμηση του νέου διεθνούς φαινομένου που με ένταση υπάρχει στη χώρα μας, αυτό της ενεργειακής φτώχειας

Η εκμετάλλευση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας αποτελεί επίσης προτεραιότητα στην προσπάθεια ενεργειακής απεξάρτησης της Χώρας (υποκατάσταση συμβατικών καυσίμων με προτεραιότητα αρχικά στις νησιώτικες «ασθενείς» ενεργειακά περιοχές). Ειδικότερα για τα νησιά, η αξιοποίηση των ΑΠΕ πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα με ταυτόχρονη παύση λειτουργίας των θερμικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής. Οι Ανανεώσιμες Πηγές και ειδικά η Αιολική Ενέργεια θα πρέπει να αναπτυχθεί και στα νησιά σε λελογισμένη δυναμική και ΧΩΡΙΣ φαραωνικά έργα. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται το ενεργειακό κόστος της Χώρας, προστατεύεται το περιβάλλον και αναλαμβάνουν οι Τοπικές Κοινωνίες την ευθύνη για τις ενεργειακές τους ανάγκες.

Επιπλέον η χώρα μας , διαθέτει τη δυνατότητα λόγω της ιδιομορφίας των καταναλώσεων και των εναλλακτικών παραγωγών (εκτεταμένα νησιώτικα συστήματα) και να γίνει ένα μεγάλο παγκόσμιο εργαστήριο εισαγωγής των τεχνικών που εφαρμόζονται σε μικρά έξυπνα δίκτυα (smart grid) και ασθενή ενεργειακά συστήματα χρηματοδοτούμενα και ως έξυπνες – καινοτόμες εφαρμογές κλίμακας και από ευρωπαϊκούς πόρους.

Προστασία, ορθολογική διαχείριση των εγχώριων πόρων (λιγνιτικών πόρων – υδρογοναναθράκων) και εφαρμογή των πιο σύγχρονων τεχνολογιών καθαρού άνθρακα, σε όσες Θ/Η μονάδες θα παραμείνουν σε λειτουργία.

Στα πλαίσια του επιτελικού ρόλου που πρέπει να έχει η κεντρική Κυβέρνηση περιλαμβάνεται και ο σχεδιασμός του διασυνδεδεμένου δικτύου ηλεκτρικής Ενέργειας .

Πρόκειται για πρόβλημα βελτιστοποίησης μεταξύ πολλαπλών προτεραιοτήτων που αλληλοσυγκρούονται εν μέρει :

• Κατάρτιση σειράς προοπτικών και προτεραιοτήτων διαχρονικά .
• Εκμετάλλευση εγχώριων πηγών
• Εκμετάλλευση «καθαρών» πηγών
• Αξιοπιστία
• Ελαχιστοποίηση εισαγωγών «καυσίμων», τεχνολογίας και τεχνογνωσίας
• Μείωση του κόστους καταναλισκόμενης ενέργειας στους πραγματικά μη έχοντες με τη χρήση έξυπνων μετρητών

Αντλησοταμίευση (pumping-storage hybrid systems)

Το διαθέσιμο αιολικό δυναμικό της Χώρας πρέπει άμεσα να αξιοποιηθεί με συνδυασμό υβριδικών αιολικών – υδροηλεκτρικών έργων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιώντας συστήματα αντλησιοταμίευσης και σε συνδυασμό με εγκατάσταση συστημάτων αφαλάτωσης με σκοπό την πραγματική ενίσχυση των νησιώτικων μικρών συμπλεγμάτων της χώρας που παρουσιάζουν αιχμές ζήτησης ηλεκτρικού φορτίου και ζήτησης υδάτινων πόρων (τουριστική περίοδος).

Αξιοποίηση των γεωθερμικών πεδίων σε όλη τη χώρα, για την παροχή ανανεώσιμης, καθαρής ενέργειας που θα αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε εφαρμογές όπως τα θερμοκήπια (παραδοσιακές και υδροπονικές καλλιέργειες), τηλεθέρμανση, ψύξη μεγάλων χώρων (π.χ. αεροδρόμια), αλλά και βιομηχανικές διεργασίες (π.χ. ξήρανση μεταλλευμάτων και άλλων υλικών).

Άμεση επεξεργασία Εθνικού σχεδίου αξιοποίησης της γεωθερμικής ενέργειας υψηλής ενθαλπίας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ιδίως στα νησιά του Αιγαίου, με την εφαρμογή των πιο ασφαλών και αποδοτικών τεχνολογιών.

Ενέργεια και εξωτερική πολιτική – Η ενέργεια είναι άμεσα συνδεδεμένη με την διεθνή σκακιέρα της πολιτικής. Η στρατηγική θέση της χώρας πρέπει να αξιοποιηθεί με την διαπραγμάτευση και υλοποίηση διακρατικών σχεδίων αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας.

12 – Η Αλλαγή του παραγωγικού προτύπου

12.1 – Στρατηγική για την Αγροτική Παραγωγή

Στρατηγικός σχεδιασμός 10ετίας για την αγροτική παραγωγή της χώρας μας.

Συνέργεια και παραγωγή προϊόντων με διακριτά χαρακτηριστικά τα οποία θα ενσωματώνουν την τοπική παράδοση. Το παραγόμενο προϊόν θα είναι ανώτερης ποιότητας με ειδικά σήματα και τις επίσημες πιστοποιήσεις.

Brand Name: Δημιουργία διεθνούς αναγνωρίσιμου brand name ελληνικών προϊόντων και μάρκετινγκ προώθησης των ελληνικών προϊόντων με συνέργεια του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Βελτίωση εξωστρέφειας της ελληνικής παραγωγής

Δημιουργία Τράπεζας ελληνικών σπόρων.

Υποχρεωτικό σήμανση για τα μεταλλαγμένα προϊόντα

Αναγκαιότητα εξεύρεσης χρηματοδοτικών κεφαλαίων που θα κατευθυνθούν στους αγρότες και κτηνοτρόφους – ομάδες παραγωγών – συνεταιρισμών και σε κάθε ομάδα που στόχο έχει τον πρωτογενή τομέα και την επιχειρηματικότητα

• Τράπεζα Γης,
• που σ΄ αυτήν θα ενταχθούν τα περιουσιακά (ακίνητα) στοιχεία των 125 ενώσεων, που εδώ και χρόνια χάνουν την αξία λόγω της εγκατάλειψης και ερημοποίησης αυτών των ακινήτων.
• Δημοπρατήριο φρούτων και κηπευτικών:

Ψηφιακή Γεωργία (Digital Farming):

• Υλοποίηση δημόσιας, δωρεάν ηλεκτρονικής/διαδικτυακής πλατφόρμας στην οποία θα συγκεντρώνονται όλες οι αναγκαίες γνώσεις και δράσεις που αφορούν τον πρωτογενή τομέα (γεωργοκτηνοτροφία, δασοπονία κλπ).

Δημιουργία Clusters

Πρωτοποριακά Αγροκτήματα (Forward Farms):

• Σε συνεννόηση με ερευνητικά/εκπαιδευτικά ιδρύματα, να δημιουργηθεί ένα πανελλαδικό δίκτυο επισκέψιμων πρωτοποριακών αγροκτημάτων/γεωργικών εκμεταλλεύσεων όπου θα εφαρμόζονται καινοτόμες μέθοδοι αγροτικής παραγωγής για συγκεκριμένα στάδια ή ακόμα και καθετοποίηση παραγωγής.

Δημιουργία Αγροδιατροφικού Επιμελητήριου : Σκοπός του επιμελητηρίου θα είναι η προώθηση του πρωτογενή τομέα και της μεταποίησης καθώς και η ενδυνάμωση – εκπαίδευση των εργαζομένων σε αυτόν.

Το επιστημονικό δυναμικό θα πρέπει να στηρίξει τους παραγωγούς και επίσης, διά των Γεωργικών, Υγειονομικών , Εμπορίου, Διευθύνσεων των Περιφερειών της χώρας να συσταθούν- λειτουργήσουν μικτά κλιμάκια ελέγχων των προϊόντων διατροφής και μεταποιητικών μονάδων για την διασφάλιση των καταναλωτών.

Αξιοποίηση ΤΠΕ στην γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή

• Εισαγωγή σύγχρονων συστημάτων ενεργειακής παραγωγής στην γεωργία για περιβαλλοντικούς λόγους και παράλληλα μείωσης του κόστους παραγωγής
• Εισαγωγή έξυπνων μεθόδων ενεργειακής διαχείρισης θερμοκηπίων, σταθμών ύδρευσης, κτηνοτροφικών μονάδων και μονάδων μεταποίησης

Επίκεντρο ο άνθρωπος, επίκεντρο ο αγρότης. Σε αυτόν να επενδύσουμε.

• Να ενισχύσουμε ιδιαίτερα τους νέους αγρότες, ώστε να αξιοποιήσουν και να κατακτήσουν αυτό που λέμε «γεωργία της γνώσης».
• Να διασφαλιστεί  η  εκπαίδευση, η  εύκολη πρόσβαση σε χρηματοδότηση, η  συνεχή βελτίωση του παραγωγικού περιβάλλοντος.
• Να δημιουργήσουμε επιτέλους Σχολή, για να μπορεί να βγαίνουν επαγγελματίες αγρότες, αλλά παράλληλα να είναι και συμπαραστάτης αυτή η Σχολή σε όλους τους αγρότες, δια βίου.
• Προγράμματα ενίσχυσης νέων αγροτών, με ολιστική αντίληψη και κατεύθυνση «πράσινης» και ποιοτικής ανάπτυξης.

Κίνητρα για νέες συλλογικές δομές.

• Συλλογικές δομές για ισχυρή παρουσία του αγροτικού κόσμου, για έλεγχο της αγοράς και για χτύπημα των καρτέλ.

Εκσυγχρονισμός και αναμόρφωση του ΕΛΓΑ,  έτσι ώστε να καλύπτονται και οι νέοι – δυστυχώς – κίνδυνοι που προκαλούνται λόγω των έντονων κλιματικών αλλαγών.

Ένα σύγχρονο και δίκαιο  κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και δίκτυο κοινωνικής προστασίας.

Ένα σύγχρονο και δίκαιο φορολογικό σύστημα, που εμποδίζει στρεβλώσεις και βοηθά στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας και την επιβίωση των νέων και των μικρομεσαίων αγροτών.

 

12.2 – Πολιτικές Αλιείας

Η διατήρηση και η ενδυνάμωση της ηγετικής θέσης στην παραγωγή μεσογειακών ειδών ιχθυοκαλλιέργειας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο (νέα είδη, νέες μέθοδοι καλλιέργειας, κ.λ.π.), η επέκταση των υφιστάμενων αγορών και η εξασφάλιση νέων.

Πλήρη εφαρμογή των υφιστάμενων Σχεδίων Διαχείρισης για συγκεκριμένα αλιευτικά εργαλεία, και υιοθέτηση νέων για τα αποθέματα που αυτό απαιτείται, είτε με βάση τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία, είτε με βάση την αρχή της προληπτικής προσέγγισης.

Η επικαιροποίηση του θεσμικού πλαισίου για τις Συλλογικές Οργανώσεις Παραγωγών (Οργανώσεις Παραγωγών, Συνεταιρισμοί, κλπ), το οποίο δεν έχει σχεδιαστεί με βάση τις προβλέψεις της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, και δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις και τις ανάγκες τους.

Σοβαρή μελέτη, στο πλαίσιο γενικότερου αναπτυξιακού σχεδιασμού, για πολυαπασχόληση των αλιέων, και σταδιακή αλλαγή επαγγέλματος όσων το επιθυμούν, παράλληλα με εκπαίδευση των όσων συνεχίσουν να απασχολούνται στην αλιεία, σε θέματα που θα αφορούν βασικές δεξιότητες του επαγγέλματος τους, θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, και νέων τεχνολογιών.

Δραστική αντιμετώπιση της παράνομης αλιείας και φαινομένων υπεραλίευσης.

Καθορισμός θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και στην υπόλοιπη Ελλάδα (όπως στην Αλόννησο), με στόχο την προστασία των ιχθαποθεμάτων, μέσα από την βελτίωση της διαχείρισης της αλιείας, και την βελτίωση του εισοδήματος των αλιέων.

12.3 – Πολιτική για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις

Ως ΜικροΜεσαίες Επιχειρήσεις (ΜμΕ) θεωρούνται όλες οι επιχειρήσεις που έχουν πωλήσεις κάτω από 50 εκ. Ευρώ ή λιγότερους από 250 εργαζόμενους. Στην Ελλάδα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας καθώς αριθμούν περί τις 704.000 επιχειρήσεις ή το 99,9% του συνόλου των επιχειρήσεων, αριθμός δραματικά μειωμένος τα τελευταία χρόνια ως αποτέλεσμα της κρίσης. Η επίδραση που έχουν οι ΜμΕ στην κοινωνία είναι πολύ μεγάλη, καθώς το 87% του συνολικού ανθρώπινου δυναμικού εργάζεται στις ΜμΕ. Επίσης η λειτουργία τους διευκολύνει & δυναμώνει την διάχυση του παραγόμενου πλούτου, αποτελώντας εσωτερικό οικονομικό αιμοδότη, ιδιαίτερα στις μικρές κοινωνίες όπως συνολικά αλλά & ως επιμέρους τοπικές κοινωνίες αποτελείται η χώρα μας.

Σημερινή κατάσταση

Τα τελευταία χρόνια οι ΜμΕ επλήγησαν ιδιαίτερα από την παρατεταμένη κρίση, την υπερφορολόγηση, τα υψηλά ασφάλιστρα, την ανυπαρξία του τραπεζικού συστήματος, την έλλειψη προοπτικής και του αναγκαίου ψυχολογικού κλίματος που θα συνέβαλε στην προοπτική ανάκαμψης.

Η πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας είναι υφεσιακή, με μειωμένη ζήτηση, με ιδεοληπτική προνομιακή στήριξη του δημόσιου τομέα, με ανείσπρακτες οφειλές στο Δημόσιο 90 δις ευρώ και κόκκινα δάνεια 105 δις ευρώ. Η αβεβαιότητα του πολιτικού συστήματος μεταφέρθηκε και στην αγορά και υπάρχει πλέον έλλειψη εμπιστοσύνης και οικονομική ασφυξία με όσες ΜμΕ συνεργάζονται με το εξωτερικό.

Οι ΜμΕ φαίνεται να μην έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα λόγω της κυρίαρχης μέχρι σήμερα κουλτούρας της κρατικοδίαιτης και μεταπρατικής επιχειρηματικότητας, του μικρού μεγέθους των ΜμΕ, των χαμηλών διαθέσιμων πόρων και της έλλειψης γνώσεων και δεξιοτήτων.

Η έλλειψη χρηματοδότησης, ρευστότητας, τα capital controls, η γραφειοκρατία στις όποιες πηγές χρηματοδότησης υπάρχουν, η διακριτική μεταχείριση ως προς τη διάθεση προς τις ΜμΕ χρηματοδοτικών εργαλείων από τις τράπεζες και την κυβέρνηση και η απουσία επαρκούς ενημέρωσης για την ύπαρξη και την αξιοποίηση αυτών από τις ΜμΕ, δεν βοηθούν τις ΜμΕ.

Προτάσεις στήριξης ΜμΕ

Προτείνουμε την υποστήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, της σύννομης, καινοτομικής, ευέλικτης, ανταγωνιστικής, που προάγει την πράσινη επιχειρηματικότητα και την εταιρική κοινωνική ευθύνη με:

• Προτροπή για άμεσες αλλαγές στρατηγικής και νοοτροπίας της επιχειρηματικότητας σε βιώσιμους τομείς/κλάδους, τρόπου λειτουργίας των ΜμΕ και αξιοποίηση νέων τεχνολογιών, επιχειρηματικών ευκαιριών και ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων
• Φιλικό και αποτελεσματικό φορολογικό, ασφαλιστικό, αδειοδοτικό και επιχειρηματικό πλαίσιο για μία σχέση win-win του επιχειρηματία με το κράτος
• Απλοποίηση και ηλεκτρονικοποίηση διαδικασιών, περιορισμό ή και εξάλειψη της φυσικής παρουσίας του επιχειρηματία στις δημόσιες υπηρεσίες, κατάργηση διοικητικών εμποδίων και πολυνομίας
• Αυστηροί έλεγχοι, πάταξη διαφθοράς, αντιμετώπιση παραοικονομίας και επιτάχυνση του ρυθμού απόδοσης δικαιοσύνης ώστε να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός και όλες οι ΜμΕ να επιχειρούν με ίσους όρους
• Εμπέδωση νέου φορολογικού ήθους και κουλτούρας συμμόρφωσης στους νόμους με τα αναγκαία κίνητρα
• Μεγαλύτερη ρευστότητα από τις τράπεζες και διευκόλυνση της πρόσβασης στη χρηματοδότηση(ρύθμιση κόκκινων δανείων, χρηματοδότηση έργων ΕΣΠΑ, κ.ά)
• Αξιοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων και μόχλευση ιδιωτών επενδυτών από crowdfunding και επιχειρηματικούς αγγέλους μέχρι εταιρείες λαϊκής βάσης – καθώς και άλλες πηγές
• Μείωση υπερβολικών τραπεζικών προμηθειών, όπως κατά τη χρήση POS και άλλων τραπεζικών υπηρεσιών
• Διευκόλυνση/προαγωγή του ηλεκτρονικού επιχειρείν
• Ενημέρωση (υποχρεώσεων, διευκολύνσεων, επιχειρηματικών και χρηματοδοτικών ευκαιριών, απαιτούμενων διαδικασιών για συνεργασίες, εξαγωγές κ.λπ.), κατάρτιση, υποστήριξη της αλλαγής νοοτροπίας και στρατηγικής από τους φορείς στήριξης των ΜμΕ
• Εφόδια, εργαλεία και κίνητρα που θα διευκολύνουν τις αλλαγές για μετασχηματισμό από κλάδους που φθίνουν σε κλάδους που έχουν μεγαλύτερη προοπτική και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα
• Συνεχής καινοτομία και προσαρμοστικότητα από τις ίδιες τις ΜμΕ
• Παροχή εργαλείων για τον έλεγχο της βιωσιμότητας των ΜμΕ, διευκόλυνση στην πτώχευση (όταν σε αυτό αναγκάζεται ο επιχειρηματίας) και στη δεύτερη ευκαιρία
• Πάγωμα μη εξυπηρετούμενου χρέους και πληρωμή των τρεχουσών υποχρεώσεων όσον αφορά στα κόκκινα δάνεια
• Στρατηγικό πλαίσιο ανάπτυξης σε εθνικό και περιφερειακό/τοπικό επίπεδο που ενδεικτικά θα περιλαμβάνει επιχειρηματικό πλαίσιο, αδειοδοτήσεις, χωροταξία, εξωστρέφεια (π.χ. υπηρεσίες υγείας και παιδείας)

– σχεδιασμός εργαλείων / αναπτυξιακών προσπαθειών / υποδομών

– στήριξη συγκεκριμένων κλάδων με ανταγωνιστικό πλεονέκτημα

– κατάλληλη κατάρτιση ανθρώπινου δυναμικού

 

• Εξειδίκευση σε περιφερειακά και τοπικά σχέδια ανάπτυξης με τη συμμετοχή των ΟΤΑ, επιχειρηματικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών φορέων
• Έμφαση στην «ποιότητα από όλους» όσον αφορά τα προσφερόμενα προϊόντα και υπηρεσίες τόσο από τις ΜμΕ όσο και το κράτος/αυτοδιοίκηση, καθώς οι τελευταίοι παίζουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία της επιχείρησης αφού οι ποιοτικές του υπηρεσίες, π.χ. ηλεκτρονικές, οι οποίες θα αξιολογούνται, θα συμβάλλουν στο χαμηλό κόστος, τη χρονική εγκυρότητα και ως εκ τούτου σε ποιοτικά προϊόντα/υπηρεσίες που παρέχουν οι ΜμΕ
• Ειδική πρόνοια για νέες εταιρείες και εταιρείες start-up ώστε να περιοριστεί το braindrain (μέσω φοροελαφρύνσεων, ειδικών ενισχύσεων ή άλλων κινήτρων)
• Σύνδεση εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και κατεύθυνση της πρώτης στις ανάγκες της δεύτερης, ενίσχυση της επαγγελματικής εκπαίδευσης
• Σχεδιασμό και υποστήριξη της αγροτικής επιχειρηματικότητας, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, ώστε να γίνει πιο οργανωμένη, πιο αναγνωριστική, με οικονομίες κλίμακας και σαφώς πιο εξωστρεφής
• Ενίσχυση των εξαγωγικών προσπαθειών που θα βασίζονται σε καλή ποιότητα, ανταγωνιστικό κόστος και έξυπνη προώθηση, μέσω απλοποίησης των σχετικών διαδικασιών και κατάρτισης των επαγγελματιών
• Ενθάρρυνση, μέσω φορολογικών κινήτρων, συμβουλευτικής υποστήριξης και προγραμμάτων ενίσχυσης, της δημιουργίας κλαδικών/θεματικών αλλολοσυμπληρούμενων κοινοπρακτικών συνεργασιών (clusters) ή συνεταιρισμών, τοπικών πολυκλαδικών κοινοπρακτικών συνεργασιών, συνεργασιών ΜμΕ στο πλαίσιο μεσοπρόθεσμων συμφωνιών συνεργατικής προωθητικής ή προμηθευτικής δραστηριότητας (εμπορικά clusters), οριζόντιων ή κάθετων συνεργασίες που προάγουν την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα των συνεργαζόμενων επιχειρήσεων
• Άμεση προσαρμογή των φορέων ενίσχυσης επιχειρηματικότητας (επιμελητήρια κ.ά.) στις σημερινές ανάγκες των ΜμΕ, τόσο με την στρατηγική και οργανωτική τους ανάπτυξη όσο και με την παροχή στοχευόμενων υπηρεσιών προσδιορισμού και ενεργού υποστήριξης αναπτυξιακών στόχων
• Έξυπνη ανάπτυξη

12.4 – Τουριστική ανάπτυξη

Αποτελεί κοινή πεποίθηση  , ότι ο τουρισμός για την Ελλάδα αποτελεί σημαντικότατο παράγοντα τόσο για τον σχηματισμό του ΑΕΠ ( 20% έμεση και 8% περίπου άμεση συμβολή) όσων και για την αύξηση της απασχόλησης. (20% περίπου).

Το τρέχον έτος 2017 η χώρα μας θα καταγράψει τον υψηλότερο  αριθμό τουριστικών αφίξεων που είχε ποτέ. Οι αφίξεις τουριστών στη χώρα , εκτός απροόπτου , θα ξεπεράσουν τα 25.000000 και θα πλησιάσουν  περίπου τα 30.000.000. Αποτελεί ωστόσο τραγική παραδοξότητα ότι οι αυξήσεις στον τουρισμό της χώρας τα τελευταία έτη , συντελούνται χωρίς τη συμβολή  του κράτους που δυστυχώς  από το 2012 και μετά δεν έχει να επιδείξει οτιδήποτε που να συνέτεινε στα παραπάνω θετικά στοιχεία. Οι αυξήσεις των τελευταίων ετών οφείλονται στην συγκυρία της μεγάλης κρίσης που διέρχονται σημαντικοί ανταγωνιστές μας , σε συνδυασμό με την έντονη κινητικότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ο τουρισμός της χώρας ταξιδεύει  από πλευράς κράτους, με τον αυτόματο πιλότο σε πλήρη λειτουργία. Η έλλειψη ενός στοιχειώδους σχεδίου με το οποίο θα μπορούσε να πορευθεί η χώρα, είναι παντού ορατή. Οι σημαντικές βάσεις  που ετέθησαν για τον τουρισμό της χώρας από το 2010 έως το 2012, αγνοήθηκαν τελείως και εγκαταλείφθηκαν. Τα σημαντικά βήματα που έγιναν για να ανοίξουν αγορές όπως της Ρωσίας  ( έναρξη συνεργασίας με 9 νέα visa centers  σε ελάχιστους μήνες και απλούστευση της διαδικασίας έκδοσης visa σε χρόνο ρεκόρ)  , η  σοβαρή και διαρκής παρουσία της επίσημης πολιτείας στα μεγάλα κέντρα  των τουριστικών αγορών της κρουαζιέρας και του γιωτιγκ, γεγονότα όπως η ελληνική παραλία στον Τάμεση , το γαστρονομικό φεστιβάλ στο Παρίσι, η εβδομάδα ελληνικού τουρισμού στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο του Λονδίνου, η πρώτη προσπάθεια από κοινού με την εκκλησία για τον θρησκευτικό τουρισμό, ο νόμος για τον αλιευτικό τουρισμό και την τουριστική κατοικία, η ουσιαστική εκκίνηση μαζί με την πολιτεία των φορέων για την ανάπτυξη του ιαματικού, του αναρριχητικού  και του αγροτικού τουρισμού, εγκαταλείφθηκαν σχεδόν εξολοκλήρου από τις ελληνικές κυβερνήσεις , μετά το 2012.

Πρώτη προτεραιότητα για εμάς είναι η κατάρτιση ενός αναπτυξιακού στρατηγικού σχεδίου για τον ελληνικό τουρισμό με ορίζοντα 10ετιας. Ενός σχεδίου που θα καταρτισθεί σε συνεργασία και από κοινού με όλους τους παράγοντες της τουριστικής αγοράς. Στόχος του σχεδίου είναι η μεγιστοποίηση της αξίας που μπορεί να παραγάγει ο κάδος του τουρισμού, στα πλαίσια όμως σεβασμού της φέρουσας ικανότητας του περιβάλλοντος και των υποδομών και την αρμονική συμβίωση με άλλες παραγωγικές δραστηριότητες και κλάδους

Το στρατηγικό σχέδιο για τον ελληνικό τουρισμό , θα πρέπει να έχει ως αδιαπραγμάτευτη βάση του την κατάρτιση και ψήφιση Ειδικού Χωροταξικού για τον Τουρισμό.

Στις βασικές του κατευθύνσεις θα πρέπει ταυτοχρόνως να εξειδικεύονται προτάσεις: 

• Για την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
• Για την εξειδικευμένη προσέγγιση μεγάλων τουριστικών αγορών όπως της Ρωσίας, της Κίνας και της Ινδίας και την αύξηση των ροών από τις αγορές της Αγγλίας και της Γερμανίας.
• Για την εξοικονόμηση πόρων και μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων με τον σωστό προγραμματισμό και συντονισμό στη διαφήμιση και προβολή του Τουρισμού από Δήμους Περιφέρειες Υπουργείο Τουρισμού. Σήμερα σπαταλιούνται τεράστια ποσά με αμφίβολο αποτέλεσμα.

• Για την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού , δίκτυα υποδομών και ανάπτυξη:

1. Του δικτύου υποδομών, μαρίνες, καταφύγια τουριστικών σκαφών και home ports και την προβολή των μοναδικών σε όλο τον κόσμο προορισμών που διαθέτει η Ελλάδα για τον θαλάσσιο τουρισμό.

2) Της χάραξης ειδικής στρατηγικής για τις συγκοινωνίες , με πλήρη αποκατάσταση της καθημερινής εξυπηρέτησης όλων των νησιών ( Υδροπλάνα κ.α ), για προσέλκυση εταιρειών χαμηλού κόστους καθ’όλη τη διάρκεια του έτους, και σωστή προσέγγιση με ειδικά κίνητρα σε κάθε αεροπορική εταιρεία που θα πετάξει στην Ελλάδα τους μήνες που πολλά αεροδρόμια μας είναι άδεια και έρημα.

3) Της κρουαζιέρας σε συσχετισμό με αρχαιολογικούς χώρους.

4) Του καταδυτικού τουρισμού.

6) Του αθλητικού τουρισμού και την διοργάνωση αθλητικών – ιστιοπλοϊκών αγώνων

7) Με την ανάπτυξη επαγγελματικών δραστηριοτήτων που καλύπτουν ανάγκες τροφοδοσίας, εξυπηρέτησης, ψυχαγωγίας

8) Το συνδυασμό του θαλάσσιου τουρισμού με άλλες εναλλακτικές μορφές, αρχαιολογικός, οικοτουρισμός, τουρισμός αναζωογόνησης

9) Με τη κατασκευή θαλάσσιων καταφυγίων ανάγκης σε βραχονησίδες – παρέχοντας τις απαραίτητες υπηρεσίες σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκη για ιστιοπλόους

• Ειδικά για τον Ναυτιλιακό Τουρισμό

α) Απλοποίηση και διευκόλυνση των διαδικασιών των σκαφών αναψυχής στις αφίξεις και αναχωρήσεις σε όλα τα λιμάνια της χώρας. Καθορισμένες εκ των προτέρων διαδικασίες σε όλα τα λιμάνια, βασισμένες στις διαδικασίες αναφοράς με την χρήση internet. Απλουστευμένα και standard ναυλοσύμφωνα για τον έλεγχο από τα κατά τόπους .

β) Άμεση άρση του καμποτάζ για όλα τα υπό ξένες σημαίες σκάφη ή τουλάχιστον για τα σκάφη που φέρουν σημαία κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα πρέπει να ισχύουν τα ίδια προνόμια και να τηρούνται οι ίδιες διαδικασίες που ισχύουν για τα υπό Ελληνική σημαία σκάφη αναψυχής

• Για την δημιουργία γκολφ πολυτελείας ,
• Την ανάπτυξη του συνεδριακού
• Την ανάπτυξη του Ιατρικού τουρισμού με την συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα με την ασφαλιστική αγορά του εξωτερικού και με την συμμετοχή και των 4βάθμιων δημοσίων Νοσοκομείων.
• Για την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού που μπορούν στην Ελλάδα να είναι ιδιαιτέρως ανταγωνιστικές όπως, ο Ιαματικός τουρισμός και ο τουρισμός ευεξίας, ο θρησκευτικός τουρισμός, ο αλιευτικός, ο αναρριχητικός  και ο καταδυτικός τουρισμός, ο αγροτουρισμός ,ο χιονοδρομικός και περιπατητικός και  ο πολιτιστικός τουρισμός.
• Για την προώθηση των city breaks κατά την διάρκεια όλου του χρόνου με πρώτο στόχο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη να αποτελέσουν προορισμούς πρώτης προτίμησης από τους Ευρωπαίους.
• Για την αξιοποίηση Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
• Για την σύνταξη από ειδήμονες του χώρου  ειδικής μελέτης που θα προβλέπει πλαίσιο για την τουριστική παιδεία και κατάρτιση.
• Για την προστασία των εργαζομένων που αποτελούν την ψυχή και την ραχοκοκαλιά του ελληνικού τουρισμού.
• Νομοθετική ρύθμιση για την καθιέρωση τέλους άφιξης που θα εισπράττετε από τους Δήμους της χώρας προκειμένου να αποκτήσουν στοιχειώδη οικονομική δυνατότητα χάραξης της τοπικής στρατηγικής προβολής του προορισμού.
• Για την ενίσχυση του Υπουργείου τουρισμού με αρμοδιότητες που θα εκχωρηθούν από το Υπουργείο Ανάπτυξης και σχετίζονται με τις Τουριστικές επενδύσεις.

 

12.5 – Κοινωνική Οικονομία

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ένας προνομιακός χώρος για την κοινωνική οικονομία χάρις στη εγγύτητα προς τον πολίτη και τις κοινωνικές ομάδες που συγκροτούν σχετικές πρωτοβουλίες.

• Μπορεί να επενδύσει στην προοπτική της κοινωνικής οικονομίας με την ενεργοποίηση ανενεργών υλικών πόρων και του κοινωνικού κεφαλαίου .
• Μπορεί να επεκτείνει τις κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες της μέσω της κοινωνικής οικονομίας σε μια εποχή που στενεύουν οι παροχές από το κράτος.
• Μπορεί μα μειώσει τον μεγάλο κύκλο τριβής και αγκυλώσεων στους πόρους που ξεκινά από τους αυξημένους φόρους των πολιτών από το κράτος για να καταλήξουν μετά από μια μεγάλη γραφειοκρατική διαδρομή στους πολίτες με τη μορφή κοινωνικών παροχών.

Μπορεί να ενισχύσει πρωτοβουλίες

• Για την προώθηση στους ενεργειακούς συνεταιρισμούς για τις ανανεώσιμες πηγές
• Στον ενεργειακό τομέα, προωθώντας το μοντέλο των ενεργειακών συνεταιρισμών και το μοντέλο για τις πράσινες βιώσιμες πόλεις.
• Στην αγροδιατροφή, με την προώθηση της κοινωνικά υποστηριζόμενης γεωργίας και τις ανταλλαγές χωρίς μεσάζοντες με θεσμικά εργαλεία.
• Στην υγεία, με κοινωνικές κλινικές και κοινωνικά ιατρεία με το συνδυασμό δημοσιών υποδομών, ασφαλιστικών ταμείων και συμμετοχή τοπικών κοινωνικών φορέων.
• Στην παιδεία , με την οργάνωση κοινωνικών φροντιστηρίων
• που αξιοποιούν τις κοινωνικές υποδομές και τη συνεργατική οργάνωση.

Καταναλωτικοί συνεταιρισμοί – το πρώτο βήμα

Για την δημιουργία καταναλωτικών συνεταιρισμών στα αστικά κέντρα χρειάζεται κινητοποίηση και οργανωτική τεχνογνωσία από τους περιφερειακούς μηχανισμούς στήριξης της κοινωνικής οικονομίας.

Αυτός είναι ο τρόπος να ενισχυθεί το εισόδημα του καταναλωτή, με μείωση των τιμών για τον καταναλωτή.

Με αυτό τον τρόπο θα ενισχυθεί και η πραγματική οικονομία έναντι της υπερβολικής διαμεσολάβησης που υπάρχει σήμερα.

Επένδυση στο κοινωνικό Κεφάλαιο

Οι επενδύσεις με στόχο  την κινητοποίηση του  κοινωνικού κεφαλαίου είναι προαπαιτούμενο για την συμμετοχική οικονομία, τους μεγάλους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς, τους μικρούς και ευέλικτους παραγωγικούς και τις τοπικές κοινωνικές συμπράξεις. Το όφελος της συμμετοχικής επένδυσης σε αυτό το επίπεδο για κάθε καταναλωτή και εργαζόμενο που μετέχει σε αυτή τη διαδικασία είναι η μείωση του κόστους των συναλλαγών άρα ένα έμμεσο κέρδος.

Μια διαδικασία που δεν είναι αυτονόητη, αλλά απαιτεί οργανωτική τεχνογνωσία, μια γέφυρα από ένα συγκεντρωτικό αναπτυξιακό μοντέλο που δίνει έμφαση μόνο στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα, σε ένα άλλο μοντέλο που δίνει έμφαση στην ποιότητα και στους θεσμούς συνεργασίας της κοινωνίας και δημιουργεί οικονομίες κλίμακας με το συνεργατισμό.

Αυτή είναι και η προσέγγιση συνεργασίας με την τοπική αυτοδιοίκηση ώστε, να γίνουν  να επενδύσεις που θα καλύψουν  συγκεκριμένες κοινωνικές και οικονομικές τοπικές ανάγκες.

 

13 – Δημόσιες Υποδομές – για τον Πολίτη – για την Ανάπτυξη της Χώρας

• Παραγωγή-εκτέλεση δημοσίων έργων με τριπλό κριτήριο στην επιλογή αναδόχου (κόστος- χρόνος παράδοσης-διάρκεια εγγύησης της ποιότητας του έργου).
• Σύστημα επιτελικής παρακολούθησης έργων (διαφάνεια ως προς τον προϋπολογισμό, το ποσοστό εκτέλεσης, το ποσοστό απορροφητικότητας, το δίκτυο απασχόλησης κλπ στην πορεία εκτέλεσης ενός έργου).
• Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Έργων.
• Στρατηγικές επιχειρήσεις δικτύων και υποδομών, θα αναζητήσουν στρατηγικούς επενδυτές και χρηματοδότηση, αλλά και πρέπει να παραμείνουν υπό την ρύθμιση και εποπτεία του Ελληνικού Δημοσίου για την κατοχύρωση του κοινωνικού και αναπτυξιακού τους ρόλου. Σύγχρονοι κανόνες διοίκησης και ανάπτυξη νέων δραστηριοτήτων που θα τις καθιστούν ανταγωνιστικές σε διεθνές επίπεδο θα είναι οι βασικοί άξονες λειτουργίας. Οι στρατηγικές επιχειρήσεις έχουν κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη:

α) Η ποιότητα των υπηρεσιών αποτελεί βασικό αναπτυξιακό εργαλείο τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για το κοινό.

β) Το κόστος των υπηρεσιών αυτών οφείλει να είναι ανταγωνιστικό και ενισχύει τις αναπτυξιακές προσπάθειες

γ) Η τεχνολογική εξέλιξη των δικτύων είναι αναγκαίο να συμβαδίζει με τους ανταγωνιστές ώστε η χώρα να μένει πίσω.

 

• Συνεχή προσπάθεια ανάπτυξης υποδομών που θα βασίζονται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), στην εξοικονόμηση ενέργειας και την διαχείριση της ενεργειακής ζήτησης.
• Αναδιάρθρωση Υπηρεσιών μέσω Ασφάλειας και Ποιότητας
• Θεσμοθέτηση ανεξάρτητων και ισχυρών ελεγκτικών μηχανισμών στην επίβλεψη και παραλαβή των έργων.
• Άμεση Οικονομία διαχείρισης μέσω Ασφαλών και «Πράσινων υποδομών» με συνέχεια της εφαρμογής των συνδυασμένων μεταφορών μεταξύ επίγειων θαλάσσιων και εναέριων μέσων, ενίσχυσης των μαζικών μέσων μεταφορών με περιορισμό των εκπομπών, προσβασιμότητα σε όλους τους πολίτες, χρήσης των πιο φιλικών προς το περιβάλλον εναλλακτικών μορφών μετακίνησης, «έξυπνες» τεχνολογικές λύσεις
• Ειδικό βάρος στον τομέα της Οδικής Ασφάλειας
• Συνέργειες και πλήρη ανάπτυξη της συνεργασιμότητας και της διαβούλευσης μεταξύ οργανισμών και φορέων (υπουργείων, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και ιδιωτών) για αλληλοβοήθεια και παροχή τεχνογνωσίας για άμεση επίλυση προβλημάτων σε θέματα εθνικής στρατηγικής αλλά και της ανάπτυξης όπως: διαχείριση υδάτινων πόρων, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, διαχείρισης απορριμάτων, μεταφορών, λιμενικής και νησιωτικής πολιτικής, θαλάσσιου περιβάλλοντος, αεροπλοΐας και διαχείρισης αεροδρομίων, επικοινωνιών, χωροταξίας κα.
• Ανάπτυξη των δικτύων μεταφορών, ενέργειας, επικοινωνιών, με σεβασμό στο περιβάλλον, που αυξάνουν την παραγωγικότητα και είναι προσβάσιμες από το σύνολο των πολιτών, μειώνουν την ανεργία αναστρέφοντας το κύμα μετανάστευσης νέων εξειδικευμένων επιστημόνων.
• Παράλληλα, συντήρηση των υπαρχουσών υποδομών με χρήση νέων τεχνολογιών και υλικών για την δραστική μείωση του κόστους και των εκπομπών άνθρακα (ηλεκτρονική διαχείριση αποθηκών, ορθή ηλεκτρονικά δημόσια χρήση μητρώων έργων, νέα υλικά και τεχνογνωσία συντηρήσεων για εξοικονόμηση ενέργειας κα)
• Βελτιστοποίηση της απορροφητικότητας και της αξιοποίησης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων
• Ποιοτική Αναβάθμιση σε προηγμένες ηλεκτρονικές υπηρεσίες επικοινωνιών που αποτελούν Δημόσιο Αγαθό, στο οποίο πρέπει να εξασφαλίζεται πρόσβαση στον καθένα σε όλα τα σημεία της επικράτειας όποτε και αν χρειαστεί.
• Εντατικοποίηση της προσπάθειας κάλυψης των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών μεταφορικού σιδηροδρομικού έργου, κυρίως από το λιμάνι του Πειραιά προς την Ευρώπη και προοπτική επέκτασης του σιδηροδρομικού δικτύου σε όλη την Ελλάδα

 

14 – Η Ελλάδα του Κόσμου – Ναυτιλία

Καταθέτουμε εδώ προτάσεις που δίνουν το στίγμα για το ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει ένα Διεθνές Ναυτιλιακό Κέντρο. Με πολιτικές ανάπτυξης για να παράγουμε νέο πλούτο.

• Επανεξέταση του φορολογικού καθεστώτος της ναυτιλίας στο σύνολό του.
• Στήριξη της κυβέρνησης προς την ελληνική ναυτιλία και υποκίνηση της εγγραφής ή επανεγγραφής στο ελληνικό νηολόγιο  πλοίων ελληνικών και άλλων συμφερόντων .
• Τα αναπτυξιακά μέτρα να περιλαμβάνουν τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, την εξάλειψη της γραφειοκρατίας, την αναβάθμιση των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα.
• Στο πλαίσιο των της ανασύνταξης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, οι τράπεζες να μην αποφύγουν το σημαντικό τους ρόλο στη χρηματοδότηση της ελληνικής ναυτιλίας. Στα πλαίσια μιας εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής να μην μειωθεί ο ρόλος των ελληνικών τραπεζών στη χρηματοδότηση της ναυτιλίας, καλύπτοντας τα τυχόν κενά που αφήνουν  οι ξένες τράπεζες.
• Στην αναβάθμιση του δημοσίου συστήματος ναυτικής εκπαίδευσης πρέπει να προβλεφθεί η μετεκπαίδευση του υπάρχοντος διδακτικού προσωπικού, ιδιαίτερα πάνω σε νεότευκτα πλοία. Στα πλαίσια για την ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ δεν πρέπει να αγνοηθεί η ναυτική εκπαίδευση και κατάρτιση.
• Προσανατολισμός  ανάπτυξης της Ελλάδας ως σημείο εκκίνησης της κρουαζιέρας στην Μεσόγειο με ταυτόχρονη ανάπτυξη όλων των χερσαίων υποδομών.
• Πλήρη απελευθέρωση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα.
• Ο Καθορισμός Berth Allocation System Χρονοκατανομή Αγκυροβολίων – Σύστημα Διαχείρισης αφίξεων – αναχωρήσεων κρουαζιερόπλοιων.
• Χάραξη εθνικής στρατηγικής ανάπτυξης του ελληνόκτητου στόλου στο Αιγαίο, ως χώρου ιδιαίτερης εθνικής σημασίας, ώστε να διαφυλαχθούν τα εθνικά συμφέροντα.
• Ενίσχυση των θαλασσίων μεταφορών που συνδέουν τα νησιά με την ενδοχώρα.
• Ανάπτυξη εσωτερικού θαλάσσιου τουρισμού με ενίσχυση  των εταιρειών εκμετάλλευσης πλοίων μέχρι 100 επιβατών και σύνδεση διαφόρων   τουριστικών προορισμών.
• Περιφερειακές ενισχύσεις σε ναυτιλιακές εταιρείες που έχουν έδρα  στη περιφέρεια είτε σε υποβαθμισμένες περιοχές, προκειμένου να ενισχυθεί η τοπική οικονομία.
• Απαιτούνται επενδύσεις σε λιμάνια, μαρίνες, έργα υποδομής και σε εμπορικά κέντρα, με τη συμμετοχή και του ελληνικού εφοπλισμού. Ενίσχυση εταιρειών  για την κατασκευή και εκμετάλλευση περιφερειακών μαρίνων και καταφυγίων. Με το καθεστώς της αυτοχρηματοδότησης, να δοθεί η δυνατότητα σε ιδιώτες να κατασκευάσουν και να εκμεταλλευτούν μαρίνες ιδιωτικών και επαγγελματικών σκαφών, σε διάφορα μέρη  της Ελλάδος.
• Κίνητρα για ανάπτυξη του κλάδου των  πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, που απαιτεί μεγάλες επενδύσεις κεφαλαίου σε ειδικά εξοπλισμένα  πλοία, σε εγκαταστάσεις και εξοπλισμό των σταθμών εμπορευματοκιβωτίων στα λιμάνια και στην ενδοχώρα.
• Παροχή κινήτρων για την αντικατάσταση των υπερήλικων επαγγελματικών σκαφών.
• Ο καθορισμός των Λιμενικών Τελών να είναι αρμοδιότητα των Λιμενικών Ταμείων και όχι του Υπουργείου

Προτάσεις για την ανάπτυξη του Πειραιά

Ο Πειραιάς και η ευρύτερη περιοχή πάσχουν από υποδομές «οικονομικού χαρακτήρα» και από μία δέσμη υπηρεσιών υποστηρικτικών προς τη ναυτιλία, για οικονομική δραστηριοποίηση. Ένα διεθνές λιμάνι, όπως ο Πειραιάς, χρειάζεται μια σύγχρονη και ανταγωνιστική επισκευαστική βάση, που μπορεί να είναι η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη (ΝΕΖ) του Περάματος.  Απαιτείται ουσιαστική κρατική παρέμβαση σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, για έργα υποδομής και καθορισμό ζωνών δράσης, που θα ενισχύουν και θα διασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία του λιμανιού και των επιχειρήσεων. Στήριξη της οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας της επιβατικής, της τουριστικής, εμπορευματικής και επισκευαστικής ζώνης.

Προτάσεις για τα μεγάλα Λιμάνια

Μετά το υπόδειγμα παραχώρησης χρήσης δύο προβλητών στο λιμένα Πειραιά υπάρχει η εμπειρία για παρόμοιες παραχωρήσεις συνδεόμενες με την εκτέλεση επενδύσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών λιμένων μέσω του εκσυγχρονισμού των υποδομών και των υπηρεσιών που παρέχουν.

Στόχος είναι η προσέλκυση φορτίων και επιβατών, με την αντίστοιχη δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και τη μείωση του κόστους διακίνησης που θα βελτιώσει άμεσα και την ανταγωνιστικότητα της υπόλοιπης ελληνικής οικονομίας.

Προτάσεις για το Ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο

Χρειάζεται σχέδιο εκσυγχρονισμού για την αναβάθμιση της ΝΕΖ. Το Υπουργείο Ανάπτυξης επεξεργάζεται ένα σχέδιο για δημιουργία μίας  Ανώνυμης Εταιρείας με συμμετοχή του ΟΛΠ σε μειοψηφία, των ιδιωτικών επιχειρήσεων του χώρου, των εργαζομένων και των ΟΤΑ περιοχής Περάματος  – Σαλαμίνος. Το σχέδιο αυτό αν και δεν έχει παρουσιασθεί ακόμη, εμφανίζει όλα τα στοιχεία παθογένειας των εταιρειών που διαχειριζόταν το δημόσιο την δεκαετία του 80 και οι οποίες κατέρρευσαν λόγω της εμπλοκής του Δημοσίου και του πολύπλοκου και ασαφούς τρόπου ελέγχου των εταιρειών.

Πρότασή μας είναι να μην εμπλακεί το Δημόσιο ως επιχειρηματίας, να ενισχυθούν οι ιδιώτες να επενδύσουν στη περιοχή, να εκσυγχρονίσουν και να αναπτύξουν τις δυνατότητες των εταιρειών τους και να ενισχυθούν οι επαγγελματίες με ένα ενιαίο συνεκτικό νομοθετικό πλαίσιο για τη ΝΕΖ που θα παρέχει κίνητρα και δυνατότητες.

Επίσης, στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες, θα πρέπει να γίνουν βήματα για την αξιοποίηση του εξοπλισμού και τεχνικού προσωπικού προς την παραγωγή νέων προϊόντων όπως πχ πυλώνες ανεμογεννητριών, ηλιακά πάνελς, πλωτές προβλήτες κλπ.

15 – Ανθρώπινα Δικαιώματα

15.1 – Αντιμετώπιση έμφυλων ανισοτήτων

Αντιμετώπιση έμφυλης βίας

• Άμεση υιοθέτηση και ουσιαστική εφαρμογή της Συνθήκης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας, που η χώρα μας πρώτη υπέγραψε το Μάιο του 2011 και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να μην την έχει ενσωματώσει στη νομοθεσία της και να μην την εφαρμόζει

Εκπαίδευση

• Ένταξη μαθήματος για την ισότητα των φύλων, την έμφυλη βία ,την εμπορία ανθρώπων και την αποδοχή της διαφορετικότητας σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
• Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και ειδικών επαγγελματιών, όπως αστυνομικοί, δικαστικοί, κοινωνικοί λειτουργοί, επαγγελματίες υγείας, υπάλληλοι κοινωνικών δομών πρόνοιας, για τα θέματα της ισότητας των φύλων και της εμπορίας ανθρώπων.

 

Εποπτικά μέσα

Δημιουργία θεσμού Εισαγγελέα Ισότητας και Συνήγορου Ισότητας

• Για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, την εφαρμογή της νομοθεσίας κατά των έμφυλων διακρίσεων και την επίλυση διαφορών με επιχειρήσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που αφορούν θέματα έμφυλων ανισοτήτων.

Θέσπιση ειδικών δεικτών μέτρησης

• Της γυναικείας φτώχειας, που θα εστιάζουν στις ομάδες κινδύνου (άγαμες μητέρες, ηλικιωμένες, γυναίκες με αναπηρία, γυναίκες που παραμένουν στο σπίτι για να παρέχουν φροντίδα σε άλλο μέλος της οικογενείας, μετανάστριες – πρόσφυγες).
• Των περιστατικών έμφυλης βίας και των επιπτώσεων τους στα θύματα, τις οικογένειες και την κοινωνία. Ο προσδιορισμός και η μέτρηση του προβλήματος είναι τα πρωταρχικά στάδια για να προχωρήσουμε στη λύση του.

Προώθηση γυναικείας απασχόλησης

• Θεσμοθέτηση ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας, για να αρθούν οι μισθολογικές διακρίσεις μεταξύ των δύο φύλων.
• Θεσμοθετημένα ευέλικτα ωράρια εργασίας και επέκταση της δυνατότητας τηλεργασίας
• Θέσπιση κινήτρων για τη χρήση της άδειας πατρότητας αντί της άδειας μητρότητας στους πατέρες κατά τη γέννηση αλλά και για την ανατροφή των παιδιών τους και από τους ίδιους.
• Λειτουργία των παιδικών σταθμών σε δύο βάρδιες ώστε να καλύπτεται και το ωράριο των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα

Ενίσχυση της ισότιμης πρόσβασης στα κέντρα λήψης αποφάσεων

• Ενίσχυση των ποσοστών των γυναικών υποψηφίων στις εκλογές.
• Αύξηση της εκπροσώπησης τους γυναικών στα κάθε είδους Συμβούλια και Επιτροπές του Δημόσιου τομέα, με στόχο το ποσοστό να φτάσει το 50% (από το 1/3 που ισχύει σήμερα).
• Θεσμοθέτηση μηχανισμού για τον έλεγχο για την ουσιαστική τήρηση των ποσοστώσεων.

Καταπολέμηση Εμπορίας Ανθρώπων

• Ποινικοποίηση του πελάτη όταν η/ο εκδιδόμενος/η είναι ανήλικη/ος.
• Επαρκής στελέχωση και εξειδικευμένη εκπαίδευση της Υπηρεσίας Ελληνικής Αστυνομίας που ασχολείται με την δίωξη της σωματεμπορίας.

15.2 – Μετανάστες-πρόσφυγες

‘Μη μιλάτε για εμάς, αλλά με εμάς’

Τι θέλουμε

Θέλουμε τη διαμόρφωση ενός προσεκτικού, πολύπλευρου και δημιουργικού οδηγού μεταναστευτικής & προσφυγικής πολιτικής, απαλλαγμένου από εθνικιστικές αντιλήψεις, που θα προάγει τη δημοκρατική, διαπολιτισμική συμβίωση, τη συνεργασία, την ισονομία και την ισοπολιτεία, και θα στηρίζεται στο ανθρώπινο κεφάλαιο, χωρίς να φοβάται να επαναπροσδιορίσει την κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική και πολιτική της συγκρότηση, μαζί με τους μετανάστες & τους πρόσφυγες, ιδωμένους ως πολίτες αυτής της χώρας.

Θέλουμε την άσκηση μιας μεταναστευτικής & προσφυγικής πολιτικής, που θα συνδυάζει την ορθή διαχείριση των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών, τη δημόσια ασφάλεια και τη δημιουργική κοινωνική ένταξη των μεταναστών, προσφύγων.

Πως θα το πετύχουμε

Στην Ελλάδα, η αθρόα εισδοχή πολιτών τρίτων χωρών οδήγησε στη δημιουργία του νομοθετικού πλαισίου για το άσυλο και τη μετανάστευση.

Σημαντική σε αυτό το πεδίο ήταν η συμβολή της Κυβέρνησης Παπανδρέου καθώς το 2011 ψηφίσθηκε ο Νόμος 3907/2011 ο οποίος αναμόρφωσε το σύστημα ασύλου στην Ελλάδα, καθώς και ο Νόμος 3838/2010 o οποίος εισήγαγε καινοτόμες τροποποιήσεις στον Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας.

Με το ν.3838/2010 ευθυγραμμίστηκε η ελληνική πολιτική με αντίστοιχες ευρωπαϊκές πολιτικές απόδοσης της ιδιότητας του πολίτη στους νόμιμα διαμένοντες μετανάστες και συμμετοχής τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Η αύξηση των μεταναστευτικών & προσφυγικών ροών λόγω της γεωπολιτικής αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή μας και τα χρονίζοντα προβλήματα των νόμιμων μεταναστών, επιβάλλουν τα ακόλουθα μέτρα :

• Επανεξέταση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Μετανάστευσης και διαπραγμάτευση με τα ευρωπαϊκά αρμόδια όργανα, ώστε να ληφθούν μέτρα επιμερισμού των ευθυνών ανάμεσα στα κράτη-μέλη, και αναλογικού καταμερισμού των μεταναστευτικών, προσφυγικών ροών στο εσωτερικό της Ευρώπης.
• Εφαρμογή κοινής Ευρωπαϊκής πολιτικής για το άσυλο.
• Ενίσχυση της Ελληνικής Υπηρεσίας Ασύλου
• Σύσταση Ειδικής Επιτροπής στη Γενική Γραμματεία Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής, για την επίσημη καταγραφή του μεταναστευτικού & προσφυγικού πληθυσμού.
• Δημιουργία Μητρώου Αλλοδαπών
• Δημιουργία Κεντρικής Δομής Διαχείρισης των Δομών Φιλοξενίας με οριζόντια συνεργασία με τους κατά τόπους Δήμους
• Συνεργασία της Κεντρικής Διοίκησης με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με την απαραίτητη μεταβίβαση ελληνικών και ευρωπαϊκών πόρων, στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού, με ρήτρες εκπλήρωσης και δομές παρακολούθησης έργου.
• Ενεργοποίηση της αρμόδιας Διαχειριστικής Αρχής, με διαχειριστική επάρκεια για την άντληση των ήδη διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων και τη διεκδίκηση νέων, για στοχευμένες δράσεις κάλυψης των αναγκών όπως αυτές θα προκύπτουν.
• Ένταξη της δράσης των ΜΚΟ στον κεντρικό σχεδιασμό και τη διασφάλιση λειτουργίας τους εντός πλαισίου.
• Αναδιαμόρφωση της Εθνικής Επιτροπής Κοινωνικής Ένταξης των Μεταναστών, με τη συμμετοχή των μεταναστών σε αυτή.
• Θεσμική συλλογική εκπροσώπηση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία
• Βελτίωση της λειτουργίας του θεσμού των Συμβουλίων Ένταξης Μεταναστών
• Ανάληψη πολιτικών για τα ασυνόδευτα ανήλικα, τις γυναίκες & γενικότερα όλες τις ευπαθείς ομάδες. Δημιουργία ενός ολοκληρωμένου νομικού & κοινωνικού συστήματος επιτροπείας & προστασίας των ασυνόδευτων ανηλίκων.
• Διασφάλιση του ελάχιστου εισοδήματος σε όσους έχουν αναγνωριστεί πρόσφυγες.
• Δημιουργία πολιτικών ένταξης .
• Μέριμνα & στήριξη της δεύτερης γενιάς μεταναστών, όχι μόνο μέσα από την ορθή εφαρμογή του υπάρχοντος νόμου (4332/2015), αλλά και μέσα από τη συνεργασία των διοικητικών υπηρεσιών, ώστε να εκδίδονται σε εύλογο χρονικό διάστημα τα απαιτούμενα έγγραφα.

 

16 – Συμμετοχή

Νέες μορφές Κοινωνικής Οργάνωσης – Συνδικαλισμού

Ο πολίτης δικαιούται να γνωρίζει και δικαιούται αλλά και πρέπει να συμμετέχει, όπως αναγράφεται και στην διακήρυξη του Κινήματος δημοκρατών Σοσιαλιστών. Ένα κόμμα με κινηματικά χαρακτηριστικά είναι ανοιχτό στις διαδικασίες της συμμετοχής και του διαλόγου. Συμμετοχή παντού με τις αξίες μας και τα ιδανικά μας, που να καλωσορίζει και τη συμμετοχή του άλλου, συμμετοχή που να βλέπει πέρα από το στενό ιδιωτικό συμφέρον, που να αποσκοπεί στο κοινό συμφέρον. Με όλα τα μέσα, τα παραδοσιακά των συναντήσεων των εκδηλώσεων ή των κοινών δράσεων αλλά και τα νέα των διαδικτυακών ομάδων, των ηλεκτρονικών μέσων δικτύωσης, της ανταλλαγής ιδεών και της αποκρυστάλλωσης απόψεων.

Συμμετοχή στα πολύ μικρά, της γειτονιάς ή του σχολείου, στους επαγγελματικούς συλλόγους, σε συλλόγους ειδικού ενδιαφέροντος, πολιτικού, πολιτισμικού, κοινωνικού ή ανθρωπιστικού, συμμετοχή σε μεγάλες συλλογικότητες, συμμετοχή σε κόμματα. Συμμετοχή και κινητοποίηση. Συμμετοχή και επικοινωνία, ενημέρωση, διαμόρφωση θέσεων, διεκδίκηση και δράση.

Με τα “σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά, δημοκρατικά, οικολογικά και εργατικά κινήματα” για την “κατάκτηση και θεμελίωση βασικών πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων”. Για τη βελτίωση της “θέσης των εργαζομένων, το σύγχρονο κοινωνικό κράτος, τη βάση της δημοκρατίας, την ισότητα δυνατοτήτων, τη θέση των γυναικών, την ένταξη των μεταναστών και ένα νέο σύστημα αξιών”.

Προτάσεις διαβούλευσης για τις Νέες Μορφές Κοινωνικής Οργάνωσης

• Νέες μορφές συνεργατικής Οικονομίας
• Μειονότητες: ΑμΕΑ, ηλικιωμένοι, μονογονεϊκές οικογένειες, κινήματα ΛΟΑΤ, Μετανάστες – Πρόσφυγες.
• Τοπικά δίκτυα γειτονιάς – δήμων.
• Περιβάλλον – Ανανεώσιμες Μορφές Ενέργειας – Ενεργειακή αυτονομία.
• Νέα αντίληψη του «επιχειρείν».
• Διαδικτυακά Εργαλεία – Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
• Νέες ταυτότητες κοινωνικών υποκειμένων – Συλλογικοτήτων.
• ΜΚΟ
• Ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας του Δημόσιου Χώρου.
• Η σχέση και ο τρόπος αλληλεπίδρασης των κλασικών δομών εκπροσώπησης, κόμματα – κοινοβούλιο – θεσμοί του κράτους με τα συλλογικά υποκείμενα των νέων μορφών εκπροσώπησης.
• Τοπικά δημοψηφίσματα

Προτάσεις διαβούλευσης για το Συνδικαλισμό

Ο Συνδικαλισμός πρέπει να έχει στόχο την προάσπιση των όρων και των δικαιωμάτων για αξιοπρεπή εργασία και να μην αποτελεί μοχλό πίεσης συντεχνιακών αιτημάτων και να μην λειτουργεί υπέρ της εκάστοτε συνδικαλιστικής νομενκλατούρας αδιαφορώντας για τα εργασιακά δικαιώματα των πολλών και τον αδυνάτων. Το εργατικό κίνημα, ο κόσμος της εργασίας και της παραγωγής, θα πρέπει μέσα από τις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις να δράσει προκειμένου να εκπροσωπηθούν και οι πιο αδύναμες κατηγορίες εργαζομένων καθώς και οι άνεργοι. Η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος θα πρέπει επίσης να επιδιώξει συμφωνίες με τους κοινωνικούς εταίρους που θα βελτιώσουν τις εργασιακές συνθήκες αλλά να προτείνει και πολιτικές που θα μειώσουν δραστικά την ανεργία.

• Ανοικτές συνεδριάσεις των διοικητικών οργάνων σε όλα τα μέλη και βιντεοσκοπημένα πρακτικά.
• Λήψη αποφάσεων από καθολικές ψηφοφορίες.
• Κοινωνική και εθνική ευθύνη όσον αφορά στα κλαδικά αιτήματα – περιθωριοποίηση συντεχνιακών λογικών καθώς και των λογικών «ζητάτε, ζητάτε, κάτι θα πάρουμε»
• Απελευθέρωση των συνδικαλιστικών παρατάξεων από κομματικές καθοδηγήσεις.
• Μονοσταυρία παντού για το σπάσιμο των σταυρο-θηρικών συναλλαγών και των καιροσκοπικών μηχανισμών.
• Μέγιστος αριθμός συνεχόμενων και συνολικών θητειών σε κάθε αιρετό όργανο εκπροσώπησης.
• Ενίσχυση της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης του ιδιωτικού τομέα – διεκδίκηση της ριζικής ενίσχυσης των δυνατοτήτων και της αποτελεσματικότητας των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών (Επιθεώρηση Εργασίας).
• Ποσόστωση φύλου, νέων εργαζομένων και ανέργων στα όργανα εκπροσώπησης.
• Ουσιαστική αναβάθμιση των Επιμελητηρίων σε κόμβους συμβουλευτικής κατεύθυνσης του επιχειρείν και της καινοτομίας.

Είναι πολύ σημαντικό να ενεργοποιηθεί το Εργατικό Κίνημα, μέσα από τα Εργατικά Κέντρα, στην προσπάθεια αύξησης της απασχόλησης. Μέσω της καταγραφής, μελέτης και αξιολόγησης των τοπικών ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων, τα ΕΚ μπορούν να ηγηθούν προσπάθειας των τοπικών φορέων (σε συνεργασία με Δήμους, Περιφέρεια και Επιμελητήρια) για άμεση προσέγγιση των υφιστάμενων ή μελλοντικών επενδυτών και να εξασφαλίσουν ότι θα προστατευθεί το περιβάλλον στο οποίο ζουν, η εργατική νομοθεσία τηρηθεί, με αξιοπρεπείς μισθούς (ανάλογους των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της περιοχής τους) και σύγχρονους κανόνες ασφαλείας μέσα σε μια βιώσιμη επιχειρηματική δραστηριότητα. Ταυτόχρονα οι επενδυτές θα έχουν εξασφαλίσει την απαραίτητη Κοινωνική Άδεια Λειτουργίας και θα μπορούν να αφοσιωθούν στην εκτέλεση των επιχειρηματικών τους σχεδίων.

17 – Η Ευρώπη οφείλει στους πολίτες της δίκαιες προϋποθέσεις ανάπτυξης.

Και η Ελλάδα πρέπει να μιλήσει για αυτό.

Αφήνοντας οριστικά πίσω λάθος πολιτικές διαχείρισης κοινοτικών πόρων.

Σήμερα, η Ελλάδα οφείλει να μιλήσει, για τις διαφορετικές τροχιές βορρά νότου, για την έλλειψη πολιτικών σύγκλισης και αλληλεγγύης. Για την έλλειψη ασφάλειας – την μη υιοθέτηση των ευρωομολόγων. Για τις μη ικανές πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης και των συνεπειών της. Για τα φορολογικά ντάμπινγκ και τους φορολογικούς παράδεισους. Για την απομάκρυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των υπηρεσιών της από τα πραγματικά προβλήματα των Ευρωπαίων πολιτών. Για τις μη αναποτελεσματικές, ξενοφοβικές πολιτικές της για την αντιμετώπιση του θέματος των μεταναστών και προσφύγων.

Για την Ελλάδα είναι σημαντικό να αξιοποιούνται όσο το δυνατόν καλύτερα οι συνέργειες μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων και των λοιπών Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων προκειμένου να αντισταθμίζονται οι οικονομικές επιπτώσεις των γεωφυσικών μειονεκτημάτων των νησιών και ορεινών μειονεκτικών περιοχών, αλλά και να επαναπροσδιοριστούν ζητήματα κοινοτικής νομοθεσίας και κανονισμών που αφορούν τις κρατικές ενισχύσεις ειδικά σε ζητήματα που αφορούν την συνοχή, χωρική και κοινωνική.